Verslagen 9 wedstrijddagen

Seizoen 2005/2006

 

 

5 November 2005.

Eerste wedstrijddag

 

 

Het is nog donker als de eerste vissers hun spullen neerzetten op de beweegbare aanlegsteiger bij Hansweert. Al snel zien we een boot uit het donker opduiken, de Sea Bear van Hans en Erica. Voorthuizen. Het zal onze laatste tocht met de zoon van Jaap worden, Hans stopt met het varen voor sportvissers, mede doordat de vangsten de laatste jaren tegenvallen en dus de klanten wegblijven. Hans gaat de boot verbouwen en heeft dan eindelijk met Erica samen een huis in de haven van Zierikzee waarin je echt “je kont ook kunt draaien”.

Het is een beetje kil en er staat een koud windje als we uitvaren . Toch beloofd het een mooie najaarsdag te worden met veel zon. Na de koffie en/of iets sterkers varen we richting Perkpolder waar we ook Jaap met zijn Sun Bear zien liggen. Ook liggen er nogal wat kleine bootjes, een goed voorteken.

 

Snel de hengels opgetuigd en het aas aan de haken geregen gereed voor de eerste aanbeet. Naatje dus, alleen de krabben lijken ons aas te lusten. In overleg besluit Hans te wachten met verkassen tot het keren van het tij. Als de stroom er dan inkomt, zal het beter gaan. Daartoe stomen we op richting de “steenhoop”. Gelukkig krijgt Hans gelijk en kort na 10.00 uur worden de eerste wijtingen en gulletjes aan boord gehesen.

 

De vangsten op het achterdek en in de voorplecht vallen in de eerste uren naar de vloed nog niet zo best. De zijkanten daarentegen vangen redelijk. Kort na de middag worden nog wat grotere vissen gevangen, gullen rond de 45 cm en zowaar behoorlijke tongen. Over de vissoorten kunnen we ook niet klagen: bot, schar, tong, puitaal, steenbolk, wijting en tong. De sterkste (gelukkigste?beste?) van allemaal was weer eens een keer Jan de Bom met een gul van 47 en twee tongen van respectievelijk 41 en 42 cm. Omdat Chel ook een gul ving van 43 cm waren deze meubelkooplieden vandaag tevens “spekkoper” in het koppelklassement.

 

Nadat de schippersfluit om 15.00 uur voor de tweede keer klonk was het weer inpakken geblazen. Na een dikke vertraging bij de sluis zette Hans ons weer veilig af bij de steiger. Hans bedankt voor de leuke uurtjes op het water en Erica bedankt voor de bediening en het vele lekkers dat je voor ons serveerde. Tot ziens maar weer en veel succes met de verbouwing.

 

Volgende visdag 26 november 2005.

 

René

 

 

2e Wedstrijddag

26 november 2005

 

 

Na de dag waarop in Nederland 800km file stond en ook rekeningrijden deze file nooit zou hebben verkort, vertrokken Theo en ik zoals normaal vroeg van huis richting Hansweert. Na de fel verlichte bocht bij de Morris fabriek in Bergen op Zoom dook de nog donkere nacht weer op voor het laatste stukje A-58. Wat verder kwamen we wegversmallingborden tegen die uiteindelijk al het verkeer op de weg de rotonde bij Hoogerheide opjaagde. Een politieman vroeg ons door te rijden en gaf vervolgens aan via Antwerpen te rijden en daarna via de Westerscheldetunnel terug naar Zuid Beveland. Om de tolgelden te vermijden, reden we terug naar Bergen op Zoom om de route via Steenbergen, Zierikzee en Goes op te nemen. Al met al een goede beslissing want om 08.30 stonden we als eerste op de Sun-Bear. Drie kwartier later Quillermo en Wil die ook voor de noordelijke versie hadden gekozen maar eerst ook nog de Oesterdam hadden geprobeerd. Nog een half uur later alle anderen die de Belgium connection hadden genomen.

 

Communicatie! Had nu maar elke auto een mobiel gehad, had nu maar iedereen in die mobiel de nummers gehad van de collega’s en hadden we ook wat sneller contact kunnen krijgen met elkaar en minder met de voice-mail! Verbeteringen zijn mogelijk. Dan hadden we wellicht de hele club bij elkaar kunnen houden en hadden een aantal van ons niet voortijdig de weg terug naar huis gekozen.

 

Een paar uur later dan normaal zochten we ons plekje op in de buurt van de “steenhoop”, de eerste wijting meldde zich met een ruk aan bij Wil van de Bos. Niet een hele stevige maar het was vis. Ook bij Bart Schuurman ging het lopen en die had al snel de eerste in zijn emmer zwemmen. Met het keren van het tij werd het even rustig maar daarna werd er overal toch een visje gevangen. Stevige wijtingen maar ook kleintjes, wat kleine gulletjes die eigenlijk hun moeder hadden moeten sturen, verrassend wat puitaal en nog verrassender gezien de temperatuur kleine zeebaarsjes. Quillermo ving zoals gewoon weer een van de eerste maatse gullen en Theo een bot van 39 cm.

 

Rond één uur verkasten we naar de groene kant (even het diepe oversteken) waar volgens Jaap minder wijting zou zitten maar wel kans op wat meer gul. Nadat de boot eindelijk op de stroom lag, bleek hij het grootste gelijk te krijgen Good-Old Henk Bilok haalde de eerste “bonker” uit het water. Verder wat klein spul en heel veel krabben. Maar,  waar krabben zitten moet ook de gul aanwezig zijn. Chris Sol haalde een gul op die verdacht veel leek op het bouwjaar van die van Henk. Dus dat moest een wat grote school zijn. Na het sein van vijf voor drie begon de schrijver van dit verslag alvast de eerste hengel op te halen. Tot zijn grote verbazing werkte het lood wat al te sterk tegen en van het bonken van lood had hij nog nooit gehoord. Ik noem het maar “geluk van de ijverige” want ook ik haal mijn gul naar boven.

 

Uiteindelijk werden de punten verdeeld onder de vangers van 3 gullen van 45 cm, een van 44 en een bot van 39. In het puntenklassement bleef jan de Bom nummer 1, in het cm klassement bleef Ben van Keulen nummero unno en in het koppelklassement werden Ben van Keulen en Bart Schuurman de nieuwe leiders.

De verzorging aan boord was weer goed. Jaap en Fran hadden zoon John met vriendin meegenomen die, zoals we begrepen, wat later in dit decennium de visserskar zullen gaan trekken (zal wel varen worden).

 

Tot de volgende visdag op 12 februari.

 

René

 

 

12 februari 2006

Derde wedstrijddag

 

Waarschijnlijk hebben zaterdagavond en zondagmorgen heel vroeg, velen met mij gekeken naar het weerbericht op teletekst. Na een redelijke zaterdag zou het weer alweer veranderen. Maar volgens de koffiedikkijkers zou het alleen in het noorden en noordoosten sneeuwen. En, in de namiddag vanuit het westen gaan regen. Nadat ik met Jan de Bom nog even om kwart voor zes naar Rijsbergen was gereden om zijn paarden in de wei te brengen, ging ons optimistisch weergesprek daar nog even over. Regen komt pas na wisseling van het tij! Dat klopte feilloos maar wij bedoelden eigenlijk nà hoog water en niet nà laag water. En zo kwam het dat we een van de meest slechte dagen uit de vishistorie van de visclub meemaakten: harde wind, regen en sneeuw, vanaf het wisselen van het tij tussen negen en half tien. Het zou het vissen beïnvloeden en een verrassende winnaar opleveren.

 

Jaap bracht ons allereerst naar een stek bekend onder de naam: Hoek van Baarland. Maar de meeste vissers zal dat minder zeggen dan het silhouet van vooral de kerk van Hoedekenskerke. De kerk die niet alleen achter de dijk is te zien maar ook te horen als zijn klokgelui de mensen naar de kerk roept. Hier hebben we het keren van het tij letterlijk afgewacht want zelfs een krab had deze morgen geen zin om onze verse pieren van de haken te rukken.

 

Tegen elf uur tornde het schip met zijn nieuwe motoren tegen de elementen in naar de andere kant van de Westerschelde richting Ossenisse voor ons beter bekend als de steenhoop. Hier werd eigenlijk vrij snel het eerste ondermaatse gulletje door Wil Bos gevangen: dat gaf hoop. Daarmee werd iedereen wat positiever. En, omdat de visvinder van Jaap aangaf dat er hele scholen vis onder zijn boot doorgingen, werd iedereen nog wat scherper. Kort daarna ving Etienne Meysmans een prachtige bot, een teken dat het echt ging lopen. Naarmate de stroom er wat verder inkwam, werden steeds meer gulletjes gevangen maar nog allemaal aan de kleine kant. Maar snel werd het duidelijk dat de vangsten zich concentreerden vóór in het schip aan bakboord . Dat er ook nog grote gullen bestonden bleek net voordat de stroom het grootst werd en eigenlijk al een paar vissers de moed o.a. door kou, sneeuw en regen hadden opgegeven. Ondergetekende haalde de eerste gul eruit van meer dan 50cm. Later volgden er meer van die lengte bij Ed Odinot en Quillermo Pellicaan. Het venijn bleek echter zoals zo vaak in de staart, het einde van de visdag te zitten. Om half drie ving Jac Moelands zijn eerste gul van 10 cm! Maar die was amper binnen toen ook hij een mooie gul van 51cm kon scoren. De spanning kwam weer even terug en bereikte zijn hoogtepunt toen Chris Sol om tien voor drie de grootste gul van de dag aan boord trok. Winnaars en verliezers ook deze dag. Ondergetekende nam met zijn gul van 53cm het cm-klassement over van Ben van Keulen. Chis Sol nam de grootste vis tot nu toe over van alweer Ben van Keulen. Daarnaast namen beiden Chris’en het koppelklassement over.

 

Een teleurstellende dag voor veel vissers die geen beet hebben gezien, vooral voor hen op het achterdek. Toch ook een aantal lachende gezichten van zeiknatte en verkleumde vissers die goed hadden gescoord. En, denk erom als je komt vissen op je slippers, krijg je koude en natte poten!

 

Tot de volgende visdag, aanstaande zaterdag 18 februari.

 

René

 

 

18 februari 2006

Vierde wedstrijddag

 

Gelukkig hadden de weergoden met hun verschrikkelijk dure apparaten het weer eens een keer mis. Hun voorspelling van regen, regen en voor de verandering nog een keer regen kwam gelukkig niet uit. Er was geen regen en die zou er ook niet komen. Zelden was er zó weinig wind en was het oppervlak van het water zó vlak dat het bijna leek op een zorgvuldig gelegd laken van een snookertafel. Een verademing met 7 dagen daarvoor.

 

Voor de eerste keer vertrokken we vanaf de Westerscheldekant van de sluis van Hansweert. Toch wel een beetje onwennig zo over die smalle metalen roosters en vreemde ondiepe trapjes. Maar, we hoeven niet meer door de sluis en dat betekent toch ook dat we iets langer kunnen vissen. Ook ’s avonds zullen we, vanwege het ontbreken van die sluisgang, wat eerder thuis kunnen zijn.

 

Vanwege het getij, laag om 11.00 uur en hoog om 17.00 uur brachten Jaap en Fran ons naar de Rug van Borssele. Zo hadden we heen en terug de stroom mee hetgeen de lange vaartijd weer zou compenseren. Bij aankomst was er nog weinig zicht op de kerncentrale maar dat werd eigenlijk met het uur beter. Maar eigenlijk lag dat ook niet in onze interessesfeer.

 

Het lijkt wel een traditie te worden met Wil Bos, want ook vandaag pakte hij weer als eerste een klein visje. Vrij snel daarna werden er wat meer gulletjes gevangen. Eerst nog visjes van rond de dertig centimeter maar wat later, bijna tegen dood tij aan, kwam Ben van Keulen met een vijftiger op de proppen. Ben leek wraak te willen nemen op de mannen die hem 7 dagen eerder van twee eerste plaatsen hadden verdreven. Wat later volgde Henk Bilok met een exemplaar die zelfs groter leek dan die van Ben. Henk na het debâcle van de vorige wedstrijd dus weer helemaal “in”. Ook ondergetekende haalde zijn grote gul binnen maar, hoewel van hetzelfde bouwjaar, was de vis toch iets kleiner dan de twee anderen. Dat betekende dat het ook vandaag weer spannend zou worden. Nadat de boot door de stroomverandering 180 graden was gedraaid werd met spanning gewacht op meer stroom zodat de vis weer zou gaan jagen. En dat viel dus tegen. Doordat het springtij was, duurde het langer dan normaal voor dat de stroom op gang kwam en dat bleek ook wel uit de vangst. Hier en daar wel een visje gevangen, maar het zette niet echt door. Wel werden naast gul nog kleine zeebaarsjes gevangen en ook kreeg Wil nog een ferme bot van 36cm aan de haak. Daarnaast ving Bart Schuurman nog een mooie Steenbolk. Tijdens een rondgang op het schip bleek dat eigenlijk overal gevangen werd, zowel voor als achter. Maar toch hadden op dat moment (14.00 uur) o.a. Roger Melaer en Jac Moelands nog steeds niets gevangen en waren er toch een aantal die slechts één of twee visjes hadden. Smeren met en onderdompelen in de meest afgrijselijk stinkende melanges ten spijt. Tegen kwart voor drie begonnen er toch redelijk wat mannen nerveus te worden, waar was die beloofde vis nou, zou het nog gaan gebeuren en wie zou het dan ten deel vallen. De stroming werd al beter. En ja, zoals de vorige keer zat ook nu het venijn weer in het staartje. Geluk weer voor ondergetekende met een grotere gul dan de eerste vis èn net vóór de eerste fluit. Kort na die eerste fluit sloeg de hengel van Jan de Bom dubbel. Zou het hem lukken de vis nog te landen vóór het tweede signaal? Ondanks aanmoedigingen richting schipper om te fluiten, lukte het Jan zijn gul binnen te krijgen. Toch nog een spannend einde van een te rustige dag.

 

Al met al toch wat wijzigingen in de diverse klassementen. Het lukte Ben net niet om weer terug eerste te worden. Jan de Bom verloor ondanks zijn mooie late vangst zijn eerste plaats in het puntenklassement aan mij. En in het koppelklassement verloren de Chrissen het koppelklassement aan Wil en René. Over drie weken beter zullen we maar zeggen.

 

Tot de volgende visdag, op zaterdag 11 maart.

 

René

 

 

11 maart 2006

Vijfde wedtrijddag

 

De vijfde dag van de viswedstrijd zou eigenlijk een dag moeten worden waarop met geslepen messen gevochten ging worden om het klassement. De onderlinge verschillen in alle categorieën van het klassement waren immers klein. Het zou anders uitpakken.

 

Na een paar weken van regen uit het westen zou volgens de weerman de windrichting draaien naar het NO, de temperatuur aanmerkelijk gaan dalen en de regen geleidelijk over kunnen gaan in sneeuw. Daarnaast zou de wind aan zee uiteindelijk windkracht 4 worden. Kortom een sterke noordoosten wind dus niet ideaal voor het vissen, een wind die de vis terug de zee opstuurt.

 

Zoals gebruikelijk waren we vroeg in de haven van Hansweert en al vlot na aankomst verscheen de Sunbear aan de steiger om op te stomen naar de plaat van Ossenisse. Voordat we goed en wel de koffie of iets sterkers naar binnen hadden laten glijden hoorden we het geluid van de motoren verstommen. Teken om aan dek te gaan en de onderlinge strijd met gekruiste hengels te openen. Het duurde niet echt lang toen Quillermo het eerste gulletje wist te landen. Niet een echt slecht voorteken, hier werden we alleen scherper van. Toch duurde het nog redelijk lang voordat Jac de tweede tor te pakken had. Beiden zo ongeveer van dezelfde grootte: te klein om “maats” te zijn maar toch, naar later bleek, 31 cm. Veel later scoorde Roger Melaer in zijn nieuwe outfit, een cadeau van zijn collega’s voor zijn afscheid van zijn werkzame leven in het ziekenhuis, een groter exemplaar. En daarna werd het stil aan de toppen van de hengels. Daarentegen begon het op de Schelde te spoken.

 

De boot lag niet meer stil en leek het anker te willen passeren maar wist niet goed of het dat via links of rechts moest doen. De wind werd vreselijk hard en koud en droeg ook nog wat sneeuw met zich mee. Op voorstel van de schipper werd verkast naar boei 46 onder Walsoorden. Daar zouden we dan wat in de luwte liggen maar bijna zeker was dat de stroom in dezelfde richting zou gaan als de wind blies. Dus meer rust in de boot en daardoor meer kans op een aanbeet.

 

Hoewel Jac hier zijn tweede gul ving en ook Ken weer eens een keer een visje wist te verschalken bleef het verder huilen met de pet op. De boot begon weer met zijn inhaalpogingen waardoor nogal wat lijnen door elkaar gingen en met regelmaat een leuk breiwerkje vormde. De stemming werd daardoor zeker niet beter aan boord. Sommigen gaven de moed al een beetje op. Een kleine opleving ontstond nadat ook Cor Bakkeren een leuke gul ving. Hiermee leek het koppel Cor/Quillermo, die nu beiden vis hadden, zich het koppelklassement te gaan toe-eigenen. Helaas kwamen ze, na meting, uiteindelijk 7 cm tekort.

 

Topvisser vandaag werd, mede door zijn “oplettend en actief” vissen, Chel Emmerik die zich met zijn gul van 50cm weer binnen de top tien wist te nestelen. De wraak van de mensen die deze keer niets vingen zal op 1 april zoet zijn.

 

Tot de volgende visdag, op zaterdag 1 april.

 

René

 

 

01 april 2006.

Zesde wedstrijddag

 

Wederom was deze visdag, de zesde wedstrijddag alweer, een dag om niet te vergeten. Niet omdat er zo geweldig vis werd gevangen maar omdat het voor de derde keer op rij vechten werd tegen de natuur. Bij vlagen regen en sterke tot zeer sterke wind die het schuim op de toppen van de golven liet zien en het schip van Jaap en Fran in al zijn voegen deed kraken. Gelukkig kwam de wind uit het westen en bleef daarmee de temperatuur op een redelijk niveau.

 

Een viertal vissers was niet aanwezig op deze dag: door vakantie, voorbereiding voor vakantie, druk en verslapen. Maar, er waren drie opstappers die allemaal met ingang van het nieuwe seizoen lid worden van de club. Wees welkom bij ons in ons midden ( heeft iets met Sinterklaas te maken).

 

Eerste plek die we aandeden was net als vorige keer de plaat van Ossenisse. Daar waren we echter snel weg omdat er geen staart werd gevangen. Daarom snel door naar de omgeving van de “Steenhoop” waar wat meer stroom stond. Al snel werden grapjes gemaakt over wie de eerste vis zou vangen. De ervaring van eerdere visdagen leerde dat degene die de eerste vis zou vangen, die dag vrijwel niets meer zou vangen. Gelukkige was dit keer Chris Oudshoorn die direct een gul scoorde van 52 cm! En, het fabeltje gaat niet meer op, hij ving vandaag de meeste vis (3 stuks!!). Hoewel er met regelmaat een platte, een wijting, een gulletje en zelfs een zeebaarsje werd gevangen was er geen hoera stemming ook niet bij de mensen die wat vingen. Het was pure armoede. In totaal 10 mensen vingen een visje en sommige daaronder zelfs twee. Maar ook bleven 7 wedstrijdvissers met lege netten staan, waaronder het hele rijtje dat op de rechter voorplecht stond. Ook achterop niets aan de haak van Roger die vorig jaar op die plek massaal vis wegsleurde. Ook niets voor Ken en Adje. De laatste leek er wat lusteloos uit te zien. Dat kwam omdat hij 7 kilo was afgevallen!  Waarom? Je woog al niets.

 

Had dit nog veel gevolgen voor de diverse klassementen? Jawel. Doordat Wil er niet was en René (voor de tweede keer) niets ving duikelden zij al koppelend van de eerste naar de vierde plek. Het duo Chrissen met de gul van 52cm, stoomde door naar de eerste plaats. Op de voet met één cm minder gevolgd door Bart en Ben die beiden vis vingen. Dit wordt dus echt spannend. In het cm klassement veranderde aan de top niet zo veel omdat de reserve vissen hier parten speelden. Let op, Bilok staat alweer tweede. In het puntenklassement zijn er 8 man die van de ene visdag op de andere de nieuwe leider kunnen worden. Alles ligt ook hier dicht bij elkaar.

 

Eigenlijk was er niemand echt rauwig om dat Jaap om drie uur de fluit liet weerklinken als teken dat de wedstrijd over was. Ook deze wedstrijddag te weinig spanning en sensatie.

Met de hoop op beter visweer bracht Jaap ons weer terug naar de steiger in Hansweert. Bedankt Fran en Jaap voor jullie support aan boord.

 

Tot de volgende visdag, op zaterdag 22 april.

 

René

 

 

22 april 2006.

Zevende wedstrijddag

 

Gelukkig vandaag geen regen, een mildere wind en ook de temperatuur was beter dan de vorige wedstrijddagen. Hoewel zon was beloofd, werd aan die belofte slechts in geringe mate voldaan. Het getij met hoogwater om 10.30 was niet ongunstig. Echter, het verschil tussen hoog- en laag water was betrekkelijk gering zodat ook de stroming navenant was.

 

We vertrokken weer eens van de autosteiger wat toch een stuk aangenamer is voor diverse leden van de visclub. Jaap was met de Sun-Bear op tijd aan de steiger. Dat kon niet helemaal worden gezegd van de voorzitter. Mijn email over de omleiding op tijd lezen Chris! Dat kost minder km’s en dus minder geld, zeker met een benzineprijs van €1,40. Dat Quillermo achter je aanreed en hetzelfde deed vergeef ik hem maar. Zal wel met zijn hoofd bij de ontwikkeling van het embryo in de baarmoeder van zijn vriendin hebben gezeten. Of, misschien wel bij het feit dat hij zijn vriendin nu echt gevraagd heeft of ze met hem wil trouwen.

 

Wat ik zeker weet is dat er velen met hun gedachten bij Ad de Beer zaten na de berichten over de ernstige ziekte die hem is overkomen. Hoewel het er zeer ernstig uitziet, hopen we toch allemaal dat de doktoren in staat zijn hem te helpen. Graag een kaartje naar Ad om hem te steunen. We hopen snel op wat beter nieuws.

 

Eerste plek die we aandeden was de Steenhoop waar geen vis zich liet zien. Daarom snel wat later naar de groene kant met hoop op wat platvis en tong. Eerste vis, een bot, werd dit keer gevangen op het achterdek door Ken de Veth die zijn geluk niet opkon. Mocht ook wel na een aantal keren niets te hebben gevangen. Kort daarop werden op het hele schip wat visjes gevangen: bot, zeebaars, gul, tong en steenbolk. Een zevenklapper in de vorm van een paling van 69cm werd gevangen door Bart Schuurman die nu mag stoppen met vertellen dat hij voor Henk Bilok al eens een keer een zeebaars van 74cm heeft gevangen. Bart je verdient het! Op het achterdek werd redelijk goed gevangen. Links voor ging ook wel maar rechts voor was ook dit keer weer een drama. Een mooi zooitje vingen Jac, Ken (waaronder een paling van 59cm), Ed met een mooie gul van 53 maar ook Etienne deed goede zaken. Sterke vissers op de voorplecht waren Cor en Chris (Oudshoorn). Niets vingen deze keer Leo, Ben, Chris (Sol), Chel en Quillermo. Dat doet toch wel vreselijk pijn vooral als dit vaker gebeurd.

 

Natuurlijk hadden de vangsten gevolgen voor het klassement. Het koppel Ken en Ed verlieten met 112cm de laatste plaats van het koppel klassement terwijl Ben en Bart de eerste plaats overnamen van Chris en Chris. Chris Oudshoorn en Cor Bakkeren deden in het cmklassement weer een stevige stap voorwaarts terwijl in het puntenklassement Ed Odinot en Cor Bakkeren met flinke stappen naar boven klimmen.

 

Jaap loodste ons weer snel en veilig door de sluis naar de autosteiger waar de rit naar huis nu zonder omwegen kon worden uitgevoerd.

 

Tot de volgende visdag, op zaterdag 13 mei.

 

René

 

 

13 mei 2006.

Achtste wedstrijddag

 

Het weer was goed, de oostenwind van de laatste week was verdwenen en had plaatsgemaakt voor een meer westelijke richting. Het getij met laagwater om 10.15 en hoogwater om 16.10 was zeer zeker veel belovend. Met springvloed over een paar dagen een stevige stroming.

 

Iedereen was deze keer op tijd bij de autosteiger. De Sun-Bear, die na het seizoen weer pontje gaat varen vanuit Steenbergen, was al deels met de kwast door Jaap en Fran onderhanden genomen. Iedereen werd even toegesproken door Jaap om vooral niet met de voeten op de reling te gaan staan omdat anders het verfwerk weer opnieuw moest gebeuren. Iedereen hield zich daar vandaag aan op ondergetekende na. Wat Jaap natuurlijk onmiddellijk zag. Als blikken konden doden!!

 

Natuurlijk werd er bij Chris Sol geïnformeerd wat de status van de ziekte van Ad de Beer was. Geen goed nieuws. Ad is dinsdag opgenomen in het Dykzigt Ziekenhuis te Rotterdam. Hij is ondertussen 30 kilo afgevallen en wordt vanwege slikproblemen kunstmatig gevoed. Hij moet nu eerst wat aansterken om een chemokuur te kunnen ondergaan.

 

Jaap bracht ons vol goede moed en met hoop op tong en paling naar de Schaar van Ossenisse.De eerste vis, een bot, werd gevangen door Jac Moelands. Wat later ving Ed Odinot een achtergebleven gul waarna het wat stiller werd. Volgens Jaap zou de vis wel gaan lopen als de stroom er weer in zou komen. Hij leek even gelijk te krijgen toen Bart Schuurman net als op de 7e visdag een behoorlijk grote paling wist te verschalken. Maar daar bleef het toch bij. Tegen 12 uur had ook Jaap genoeg van onze lange gezichten en haalde hij het anker op. Zijn advies: naar de 38, ook daar is altijd wel wat te vangen. Inderdaad ving hier Ben van Keulen een zeebaarsje en wat later Henk Bilok een platte. Maar echt vlotten deed het niet. De tijd tikte weg en de vangst was summier. Plots twee aanbeten tegelijkertijd, Ben had weer beet en ook René; beiden een paling. Laatstgenoemde had nog behoorlijk geluk ook want de paling viel van de haak toen de top van de hengel boven het dek aankwam. Verder werd er op het achterdek ook nog door Ken de Veth een mooie paling gevangen. Op de voorplecht verspeelde Henk Bilok nog een bot en wist Ed zijn tweede vis te vangen. Jan de Bom ving een wijting en Chris Sol wist zowaar zijn eerste vis in 4 wedstrijddagen te vangen! Rest nog te vertellen dat Chel Emmerik nog een gulletje wist te scoren. Al met al toch een beetje droevig: 10 man vangen vis, 2 man vangen er 2. Een kleine rekensom brengt daarmee het aantal vissen op 12.

 

De gevolgen voor het klassement zijn navenant. In het cm-klassement gaat Ben naar plaats 2 en vliegt Bart van plaats 9 naar 3. In het puntenklassement gaat Ben van plaats 5 naar plaats 2 en ook hier een enorme sprong van Bart, van plaats 10 naar de 4e plek. Natuurlijk verstevigden Ben en Bart de eerste plaats in het koppelklassement met de 110cm die ze vandaag vingen. Dit alles maakt de laatste wedstrijddag heel erg spannend. Zowel in het cmklassement als in het koppelklassement is niemand binnen de top 5 zeker van zijn plaats.

 

Jaap en Fran, ook vandaag was het weer prettig samen met jullie op de Sun-Bear te zijn.

 

Tot de volgende visdag, op zaterdag 27 mei.

 

René

 

 

27 mei 2006.

Negende wedstrijddag

 

Ondanks het barre herfstweer van de laatste dagen hadden we een gelukje. Het was droog en de temperatuur redelijk.

 

Het was druk bij de aanlegsteiger. Niet alleen had Chris een viertal opstappers meegenomen maar kwam er ook een joekel van een boot aanvaren die nog even een auto af moest zetten. Jaap kon daarom met zijn Sun-Bear niet anders dan rustig zijn beurt afwachten met aanleggen totdat het karwij was geklaard. Maar daarna vertrokken we dan ook vlot. Van Chris hoorden we aan boord dat er verder geen positief nieuws was over Adje. We hopen dat dat spoedig anders wordt en dat de doktoren aan de slag gaan om Ad zijn pijn te verlichten.

 

Ook deze keer weer op weg naar Schaar van Ossenisse. Terwijl we nog beneden waren hoorden we Jaap boven met het anker aan de slag gaan. Ineens begon de boot heftig te schommelen op een manier die we nog nooit hadden meegemaakt. In de keuken gingen de kratten bier omver en ook boven hoorden we heel wat zaken door elkaar gaan. Na het opnemen van de schade bleek die nogal mee te vallen. Het schommelen van de boot was weer eens veroorzaakt door een voorbij scheurende grote boot.

 

De eerste vis, een zeebaarsje werd door mij vanaf het achterschip gevangen en kort daarna weer een. Het zouden er in totaal 5 worden op deze stek. Dat leek goed te gaan. Ook vóór op de boot ving Jan de Bom een kleintje, te klein zei Jan en hij gooide het visje terug. Had hij dat nou maar niet gedaan. Het zou het laatste zijn wat hij die dag zou vangen. Wil vd Bos zag zijn vangst net voor de reling terug het water invallen ook dat zou zijn enige van deze dag zijn. Ook Chris Oudshoorn ving een zeebaarsje evenals Ed Odinot en Chris Sol pikte nog een leuk gulletje mee. Maar verder bleef het akelig rustig. Dan maar verkassen naar de 38 met kans op paling zei Jaap. En dat klopte, Etienne verspeelde er een maar ving er later nog twee waarvan een van 60cm. Daarmee deed hij goede zaken. Ook Roger deed niet voor hem onder, ook hij twee palingen waarvan de grootste 55cm. Idem dito Chel Emmerik geen dikke paling maar wel een van 45cm. Ondertussen verbeten zich Ben, Bart, Henk en René. De eerste drie omdat ze nog steeds niets hadden en René omdat die baarsjes te klein waren. De eerste grote vis bij een van hen zou het kampioenschap bepalen. Ken haalde zijn palinkje binnen en ook Ben kreeg een beet. Helaas voor hem was de paling net 6cm te klein voor het kampioenschap. In totaal werden er 10 palingen gevangen, wat baarsjes, twee gulletjes en een tongetje. Helaas deze keer weer 6 man zonder vangst.

 

Omdat het de laatste wedstrijddag was, werd om 14.00 de vis gemeten en vervolgens de uitslag van de seizoenswedstrijden bekend gemaakt. In het cm-klassement: Eerste René gevolgd door Ben die slechts 5cm minder vis had gevangen. Derde Bart Schuurman. In het koppelklassement ook hier René eerste en Ben tweede. Ed Odinot dankzij zijn goede resultaten van de laatste wedstrijden derde. Bart bleef aan de kop met de grootste vis van het seizoen. Ben en Bart tenslotte waren na de vorige wedstrijd al zeker van het kampioenschap in het koppelklassement. Zoals elk jaar hadden Jaap en Fran voor snacks en wat vloeibaars gezorgd wat het laatste samenzijn van het seizoen wat meer cachet gaf.

 

Groetjes van René en tot in het volgende seizoen.