Verslagen 12 visdagen

Seizoen 2006/2007

16 september 2006.

Strijd om de reserve vissen, dag 1.

Bij het uitkiezen van mijn kleding voor het vissen vandaag twijfelde ik eraan of ik in het lang zou gaan of in het kort. Nee, ik ben geen vrouw, hoewel mijn mannelijke borsten best in de richting wijzen van een AA-cup. Het was dus lange- of korte broek. Omdat Henk Bilok vorige visdag helemaal in zijn eentje in korte broek stond dacht ik: niet lullen korte broek aan. Tenslotte vertelt het weerbericht van de ANWB dat het in Zeeland niet gaat regenen en de temperatuur minimaal 23 graden wordt. Aangekomen bij de steiger in Hansweert bleek dat ook Henk en Christiaan de korte broek aan hadden. Maar, er was meer zomers, Etienne had de walrus onder zijn neus afgeschoren en op zijn kale kets ontbrak de gebruikelijke pet.

Er zou nog meer komen, geen zuchtje wind, een Westerschelde zo vlak als een biljartlaken en een koperen ploert die maar bleef schijnen. Dit deed weer 2 man de lange broek ruilen voor iets anders. Wil Bos wilde niet laten zien dat hij een string droeg en verruilde zijn lange broek voor een sportbroek in de dames toilet. Quillermo trok gewoon op het achtdek alles uit behalve zijn gestileerde blauwe onderbroek met pijpjes. Hier en daar verdwenen ook wat topjes, Bij Jac (later een mooie rooie rug), bij Christiaan en ook bij Wil. Deze laatste hield wel de harige trui aan waar zijn vrouw zo trots op was, zei hij.

O ja, we waren vissen. Maar de vissen hadden de zomer kolder, alleen lange neuzen trekken naar ons dure aas. Ondanks de vele aanlokkelijke reukjes uit de even zo dure potjes. Maar uiteindelijk toch hier en daar wat zeebaarsjes, een tongetje en wat paling. Ed had op de voorplecht het meeste succes, hij scoorde een paling van 46 en daarmee 9 punten, samen met Roger voert hij het nieuwe koppelklassement aan. Het cm klassement is nog niet in werking omdat er de eerste 3 visdagen alleen wordt gevist voor de reserve vissen.

Kan ik dus nog even mijn tronie op de site laten staan als de enige echte viskampioen.

Tot de volgende visdag,

René

30 september 2006.

Strijd om de reserve vissen, dag 2.

Zoals gewoonlijk zet ik mijn wekker om 5.05 uur als ik ga vissen. Waarom zo’n rare tijd? Wel dat ligt aan de manier waarop ik al –tig jaren gewend ben dingen te doen. Ik wil namelijk, in dit geval, opstaan om 05.00 uur. Om de wekker niet te laten aflopen zet ik hem gewoon om 05.00 uur uit, voordat hij 5 minuten later de kans heeft om af te lopen. Daarmee voorkom ik dat mijn vrouw wakker wordt. Logisch toch? Nog logischer lijkt het dan dat ik me daarna omdraai, haar hoofd in positie leg en een kus op haar gezicht druk. Meestal zegt ze dan zoiets als:” goede vangst”. Het aardige is dat ze zich ’s avonds nooit herinnert een kus te hebben gehad of iets te hebben gezegd. Die rare gewoonte kost me gewoonlijk wel mijn halve nachtrust omdat ik steeds aan het kijken ben hoe laat het is, in mijn zorg om de wekker op tijd uit te zetten. Mij overkomt het dus echt niet dat ik me verslaap en me daardoor niet aan mijn afspraak kan houden om op tijd bij de boot te zijn zodat de schipper op tijd kan vertrekken naar een wat verder gelegen visgrond. Mij niet, de voorzitter dus wel. Maar, die is ook nog jong. Hij heeft het zo druk dat hij slaap tekort komt en zich dus verslaapt.

Op weg naar de boot moest ik nog even denken aan de vorige visdag. Onder andere doordat het die dag “doodtij” was, zat er weinig stroming in het water wat weer resulteerde in minder actieve vis. Daarom had ik nog even de theorie van Newton over het getij erop nageslagen en moest concluderen dat we ook deze dag niet al te veel stroom zouden hebben. Volgens de schipper was dat ook zo, het is dood tij, zei hij.

Aanvankelijk leek het echter goed te gaan, Ed was weer scherp en ving het eerste baarsje. Zowel links en rechts op de voorplecht werd wel iets gevangen maar, nee het was het niet helemaal. Verkassen dan maar naar een plek met wat meer stroming. Iets meer vis, nu ook achter maar velen zonder één enkel beetje. Dus op naar een van de stekken die altijd wat brengt: de oude vertrouwde steenhoop. Zowaar wat grotere vis maar uiteindelijk zouden er toch 3 man teleurgesteld naar huis gaan zonder een beet te hebben gezien.

Man van de wedstrijd vandaag was Patrick, hoewel hij vorige keer al goed scoorde, ving hij vandaag de paling die hem 9 punten zou brengen. En, dat niet alleen. De paling bleek even groot als de paling die Ed de vorige keer scoorde:46cm. Daarmee 2 man aan de kop voor de grootste vis. Bovendien nam Patrick het vaandel over van Ed v.w.b. de punten.

Conclusie voor deze dag: dun, dun en nog eens dun. Maar, er komt al vroeg spanning in de wedstrijd.

Keurig op tijd bracht Jaap ons terug in de haven. Lekker waren de snacks klaargemaakt door Fran die er ondanks veel pijn toch weer was. Ook leuk was voor menigeen de aanwezigheid van kleindochter Christine die kan laten bloeien wat dood werd geacht.

Tot de volgende visdag zaterdag 21 oktober.

René

21 oktober 2006

Strijd om de reserve vissen, dag 3.

Het was nog donker toen we vanmorgen bij de sluizen van Hansweert aankwamen. Voorteken dat de koude dagen er aankomen en dus ook de te vangen vissen van een ander soort gaan worden. Adieu zeebaars, tong en paling en een hartelijk welkom aan wijting, gul en steenbolk.

Nadat Jaap en Fran ons hadden begroet, hoorden we het nieuws: Quillermo had het vissen af moeten zeggen. Een uur daarvoor was hij namelijk vader geworden van een zoon. Snotje, zoals hij op zijn website zijn toekomstige zoon noemde, was er eindelijk en had een naam gekregen: Jerimo. Hem wensen we een mooi en visrijk leven toe en Samantha en Quillermo een zoon waar ze trots op mogen zijn.

Ondanks de mindere vooruitzichten was het droog en zou het verder ook blijven. Wel stond er een stevige wind. Het tij was niet ongunstig met om 09.00 uur laag water en iets na drie uur hoog water. Dus stroming gedurende een belangrijk deel van de visdag.

Nadat Jan zijn commentaar op het vorige verslag kwijt was, kon het schip vertrekken. Op naar de eerste stop waar ondergetekende wel heel vlug de eerste vis scoorde. Een tong van 30cm. Niet gek voor een vis die je niet verwacht. Ook Ken kreeg vlot een beet maar daarna werd het vanwege laag tij een stuk rustiger. Hoewel, rustiger? Jan wist een trippel op het achterdek te vangen al waren het deze keer van die krengen met scharen.

Nadat Jaap goed nieuws hoorde van Laila over de vangst van wel 7 gullen, verkasten we richting Rex. Inderdaad werd er al vlot ook bij ons gul gevangen al was de eerste maar 20cm groot. Wel ving Etienne een groter exemplaar en zou daarmee een rol gaan spelen in de klassementen. Ook Christ en natuurlijk Ed vingen een mooie maatse tong. Daarnaast hier en daar ook wat ondermaatse zeebaars. De zomerkostgangers waren blijkbaar nog niet weg. Maar omdat er nog velen waren zonder één enkel stootje, besloot Jaap het schip te verleggen naar boei 40.

Aanvankelijk werd hier ook niet veel gevangen èn werd de stroom zo sterk dat het lood meer danste dan zich rustig op de bodem haakte. Wel leek het nu op het achterschip wat beter te gaan, Christ en Jan vingen wat meer vis maar niet al te grote exemplaren. Op het voorschip vond Jac het welletjes. Hij gooide zijn onderlijn met een geweldige worp tegen de stroom in uit. In zijn vlucht nam daarbij het ankerlood de aasbak van Etienne mee en wierp deze tegen de reling. Gelukkig bleef de bak heel maar het aas was pleite. Etienne is daarna nooit meer de oude geworden. Tegen half drie ging de stroom er ineens voor een groot deel uit. Dit bleek de gul weer toe te laten bijten. Zowel Marcel als Christian vingen naast elkaar staande binnen 5 minuten een mooie gul. En daarna was het weer heel snel stil.

Toch bracht ook deze visdag weer wat veranderingen in het klassement. Met zijn gul van 46cm werd Etienne nu de derde visser die dit seizoen een vis van die lengte wist te vangen. Maar omdat Etienne in de drie wedstrijden voor de reserve vissen het meest stabiel scoorde werd hij tevens leider in het puntenklassement. In het koppelklassement namen Christian en Theo de eerste plaats over van Ed en Roger. Helaas vingen vandaag zowel Leo als Peter geen staart! Slot opmerking voor het verslag van Jan: het was klote, meer kan ik er niet over zeggen.

Tot de volgende visdag zaterdag 11 november.

René

11 november 2006.

1^ste Wedstrijddag.

Het was deze keer niet alleen donker toen we bij de sluizen van Hansweert aankwamen maar het stortregende ook nog en er stond daarbij een behoorlijk harde wind. Daarbij was het om 06.30 uur hoogwater zodat we maar heel kort van de stroming konden genieten. Tot overmaat van ramp zaten we al vrij dicht tegen doodtij aan zodat juist het pikken van dat stromings einde wel van belang was.

Aan boord bedankte Quillermo de visclub voor het presentje dat hij en Samantha hadden gekregen ter gelegenheid van de geboorte van hun zoon. Hij bezegelde de geboorte van Jerimo met kruidenbitter en natuurlijk beschuit met muisjes.

Ondanks het hondenweer was iedereen snel met het klaarmaken van de visspullen. Elke minuut telde zoals al gezegd. En warempel kwamen de eerste gullen al snel aan boord. Jan de Bom was de eerste met een stevig exemplaar gevolgd door een zestal anderen die hele mooie 40-ers vingen. En toen was het eigenlijk afgelopen. Nog slechts hier en daar een zwaar ondermaats wijtinkje, zeebaarsje en gulletje en nog velen helemaal niets.

Nieuwe hoop kregen we nadat Jaap, voor mij gezien de tijwisseling net iets te laat, vertrok naar boei 40 waar we tegen de plaat gingen liggen. Wederom ondermaats spul behalve de mooie botten van Etienne. Helaas geen voldoende stroming. Daarom werd het schip een speelbal van de wind waardoor de hengels en vislijnen geen ogenblik stil lagen. Het schip en wij slachtoffer van voorbij razende zeeschepen die door hun grote boeggolven de helft van het glaswerk bij Fran deden sneuvelen en de viskisten, gewichtsloos geworden, verplaatsten of omgooiden.

Tussen 14.00 en 15.00 uur kwam er eindelijk zoiets als een stroom terug en ving Jan zijn derde ferme gul. Hij liep glunderend rond en dacht de 9 punten en de 21 eurie al in de zak te hebben. Daar had hij buiten de waard gerekend. Uitgerekend een van de mannen die vandaag nog geen stootje had gezien scoorde een paling met een lengte van 65cm en een dikte van wel 5cm. Wat een prachtig beest ving je daar Cor Bakkeren. Op de valreep vingen er nog wat mensen een heel klein visje zodat ze niet met legen handen stonden. En ja, zoals wel vaker de laatste visdagen waren er ook nu weer mensen (5) die niets hadden.

Cor ving niet alleen een geweldig mooie paling maar bracht daarmee het klassement in beroering: Hij werd leider in het eerste cm klassement van dit seizoen. Samen met Etienne deed hij een geslaagde Belgische aanval op het Nederlandse koppel Christian en Theo. Daarnaast nam Cor natuurlijk de leiding over van de grootste seizoenvis. Voor enkelen vandaag een onvergetelijke dag waarop ze sterk scoorden. Voor anderen een dag om maar heel snel te vergeten.

Tot de volgende visdag zaterdag 2 december.

René

2 december 2006

2e Wedstrijddag.

Zoals gewoonlijk waren de meesten ruim op tijd bij de autosteiger waar vandaag de boot van Jaap en Fran vertrok. Alleen Bart was wat later en daardoor werden we bijna door een andere boot ingesloten die een wagen van zijn boot wilde lossen. Jaap kon gelukkig nog net op tijd zijn boot weg manoeuvreren zodat we door konden naar de sluis. Eenmaal op de Westerschelde belde Christine op, ze had zich verslapen en vroeg of ze nog mee kon. Typisch geval van jammer voor haar en natuurlijk voor ons. We konden niet meer terug en Fran zou onze verzorging alleen moeten doen.

Hoewel de hele dag regen werd verwacht, bleef het gelukkig droog. De kentering van laag- naar hoogwater lag al achter ons dus hadden we in ieder geval een aardige stroom. Reden waarom al vlot na het neerlaten van het anker de eerste vis werd gevangen. Een gulletje door Etienne, die zo blij was dat hij spontaan een Sinterklaas liedje inzette. Snel werd er bijna overal meer gevangen. Ik zeg bijna omdat het rechts voor ook deze keer toch weer niet zo goed ging.

Toe begon Jan te klagen. Men verloor te veel onderlijnen zonder een duidelijke reden. Het was inderdaad een beetje raar. Als Jan, Cor en Theo hun lijnen opdraaiden leken de lijnen onder water te worden afgesneden. Niemand zat vast maar toch gingen de lijnen stuk. Terwijl we links op de voorplecht de ene na de andere vis scoorden besloot Jaap de boot toch maar een paar honderd meter te verplaatsen. Daarna bleven de lijnen in ieder geval heel.

Er werd mooie vis gevangen door onder andere Henk en Theo, beiden een gul van over de 50cm. Peter, ondertussen weer op zijn oude stek, ving een paar mooie botten waaronder een van 37cm en ook zijn buurman Christ wist een dergelijk groot plat geval van 36cm te verschalken. Verder werden nog zeebaars, schar, en steenbolk gezien en zo waar was ook de wijting in wat grotere getalen aanwezig. Wisten jullie overigens dat Quillermo tegenwoordig het vangen van grotere vissen aan mij over laat? Terwijl hij bij Fran een tosti bestelde haalde ik zijn hengel op, gooide hem weer uit en haalde er voor hem vervolgens een gulletje uit van 44cm. Groot genoeg om er vandaag toch nog 4 punten mee te verdienen. Niks te danken vader van Jerimo!

Nadat het tij hoog was vertrokken we naar boei 46. We konden op boei 40 vanwege tegengestelde wind en stroom niet meer blijven liggen. Doordat er wat minder stroom stond, werd de visvangst ook wat minder. Jac wist overigens toch ook hier nog een leuke gul te vangen. Met een beginnende regen vertrokken we huiswaarts. Al met al geen slechte vangst. En wat al lang niet was gelukt, iedereen had vis. Hoewel Ben het weer klaarspeelde om er slechts één te vangen: een wijtinkje van 20cm.

Aardig om nog te vermelden is dat Christine, zodra we in de sluis lagen, toch nog even aan boord kwam. En dan zie je toch wat zo’n brokje jeugdig elan en energie aan boord kan bewerkstelligen. De vermoeidheid is ineens weg, we lijken ineens weer mannen die de hele wereld aankunnen. Dat althans met onze monden. Ze rook trouwens ook heerlijk, een beetje naar lelietjes van dalen. Gewoon vies lekker.

Tot de volgende visdag maar weer, op zaterdag 23 december.

René

23 december 2006

3e Wedstrijddag.

Jaap had snode plannen voor vandaag en om die ten uitvoer te kunnen brengen stapten we op aan de buitenkant van de sluis. Hij had onder Borsele goed gevangen en met de stroom van het afgaande tij mee konden we er redelijk snel heen varen. Vanwege dat plan dacht ik op weg naar de boot terug aan de visdag op 30 september. Toen wilde Jaap eigenlijk hetzelfde. Plan mislukte toen omdat Christian zich had verslapen. Gelukkig lukte het plan vandaag wel ondanks dat Christian zich weer had verslapen!

Het duurde toch nog anderhalf uur voordat het anker werd neergelaten. We waren ook niet alleen, in het hele gebied lagen wat kleinere bootjes die wisten dat het hier aardig vissen was. Het weer zat mee, niet teveel wind en ook de temperatuur was niet onaangenaam. Het was springtij, en de paar uurtjes die we nog hadden voordat eb werd, konden we vissen zonder al te grote stroom. De eerste vis werd door Quillermo gepakt en al snel daarna volgden er meer. Wijting, kleine gulletjes en mooie schar. Rechts voor op de boot ging het geweldig maar men kon daar dan ook heel dicht bij de vaargeul komen.

Links vooraan zag men die vangsten op rechts met zekere jaloezie aan. Blijkbaar vond Christian het welletjes. Hij legde aan voor een stevige worp en nam in al zijn agressie mijn hengel mee. Met opperste verbazing zag ik mijn hengel loskomen van zijn steun en van het dek verdwijnen. Nog steeds met mijn mond open zag ik mijn complete hengel onder water verdwijnen. Gelukkig zat de onderlijn van Christian goed vast aan mijn hengel en zag ik kans met de pikhaak de hengel uit het water te lichten.

Wisten jullie overigens:

Dat Theo, wanneer hij te weinig vis vangt, de vis bij Roger uit zijn emmer vist?

Dat Etienne een slechte dag had en dus na zijn eerste vangst constant naar de binnenkant van zijn ogen zat te kijken en daarbij een snurkend geluid maakte?

Dat Bart wel een heel kort lontje heeft als anderen constant zijn lijnen in halen?

Dat Christine alleen echte jonge kerels met wangkussen prettige feestdagen toewenst?

Er werd eigenlijk heel goed gevangen. Ed vertelde dat hij er in totaal 36 had. Quillermo had er 33 waaronder 3 stevige gullen en ik 31. Maar een vangst van 20 werd er door meerderen bereikt. Juist op het achterschip werden na de kentering heel mooie gullen gevangen. De grootste van de dag scoorde Peter met een gul van 54. Ook Ben, niet een van de gelukkigste de laatste tijd wist een prachtige schar van 36cm te vangen. De klassementen werden stevig door elkaar geschud maar gaven geen nieuwe leiders. Nadat de stroom zo sterk werd dat het anker de boot niet meer kon houden voeren we terug naar de haven. Christine en Fran bedankt voor de goede verzorging. Tot volgend jaar.

Tot de volgende visdag maar weer, op zaterdag 3 februari 2007.

René

3 februari 2007

4e Wedstrijddag.

Het staat voor mij en velen met mij vast dat we zuinig met onze aardkloot en datgene wat erop leeft en groeit moeten omgaan. Helaas kunnen we niet alles regelen daarvoor zit de aarde voor ons simpele mensen te ingewikkeld in elkaar. Soms is het koud en soms ook is het warm. De verwachtingen van het KNMI kwamen uit en het werd een heerlijke dag om vissend door te brengen op de Westerschelde. Een lekker zonnetje, niet te veel wind, het wateroppervlak mooi egaal en toch een behoorlijke stroming. Voorwaar ingrediënten die niet vaak in de keuken van de Westerschelde worden gevonden.

De hele crew: Fran, Cristine en natuurlijk Jaap legden op tijd aan tegen de autosteiger in Hansweert. Nadat iedereen aan boord was voeren we snel via de sluis richting “de Plaat van Ossenisse”. Het was weer springtij, en nog ruim 2 uur te gaan voordat het tij ging keren.

Het eerste gulletje werd deze keer gevangen door Jef en, hij zou er nog meer vangen. Onze Belgische vrienden gingen als een speer en verschalkten de ene gul na de andere. Etienne had zelfs geen tijd voor een dutje. Maar ook de anderen deden het goed, J.J. de Bom (geen sponsor helaas!) kon amper de aanbeten volgen en ook Ed zag zijn emmer steeds voller raken. De linkerkant van de boot bleek redelijk in het voordeel zo dicht bij de vaargeul. Theo en Henk hadden het echter zo druk met elkaar dat de meeste tijd werd doorgebracht met het ontwarren van de onderlijnen.

Na het keren van het tij zou de stroom aan de groene kant te sterk worden. Reden voor Jaap om over te steken naar de rode kant. Hij beloofde mooie gullen. Dat bleek te kloppen, naast heel veel ondermaatse gul ook hier redelijk mooie vis van zo tussen de 45 en 50 cm. Geen lengte die de grootste vis van Cor in gevaar zou brengen. Maar, die er wel voor zou gaan zorgen dat Patrick zowel in het cm- als puntenklassement de leiding zou overnemen.

Buiten de vele lijnen die ontrafeld of zelfs compleet weggesneden moesten worden gebeurde eigenlijk weinig. Pech alleen voor Theo die na het verwijderen van zijn molen ineens zijn hengel in het water zag verdwijnen. De sterke stroom zorgde ervoor dat de hengel snel verdween zonder dat een poging kon worden ondernomen hem uit het water te vissen.

Wijting niet gezien vandaag, wel wat bot en schar. Blijkbaar is de watertemperatuur voor de wijting toch iets aan de hoge kant en heeft de vis daarom al wat dieper water opgezocht. De gul kreeg daarom alle kans te smullen van ons aas dat weer met zorg was geprepareerd door één van onze sponsoren Profish uit Zegge.

Allemaal bedankt voor deze fijne wedstrijddag.

Tot de volgende visdag maar weer, op zaterdag 24 februari 2007.

René

24 februari 2007

5e Wedstrijddag.

Het fietsweerbericht van de ANWB voor Zeeland kreeg vandaag toch gelijk, in de ochtenduren ferme wind en kans op regen en in de namiddag stormachtig en regen. Het regende gelukkig niet de hele dag, er was zelfs zo af en toe een zonnetje. En, waterfietsers hebben we eigenlijk de hele dag niet gezien.

Vanwege een sluisprobleem stapten we op aan de buitenkant van de sluis. En zoals altijd heeft elk voordeel zijn nadeel. Nadeel een stuk lopen, voordeel ’s avonds snel op weg naar huis. We misten een vijftal leden waaronder onze penningmeester. Gelukkig had hij een groot vertrouwen in Bart die hij dan ook onmiddellijk aanstelde als geldkoerier om in ieder geval de boot te kunnen betalen.

Vervolgens snel door naar de Plaat bij Ossenisse en de lijnen het water in. Schrijver van dit stuk pakte het eerste visje, een van de vele gulletjes die vandaag zouden worden gevangen. Een dag waarin nog vaak de naam Adje de Beer werd genoemd want zijn smile en kleine pesterijtjes zal iedereen op zijn manier missen. Hoe cru ook, dat gemis zal uiteindelijk slijten net zoals dat de afgelopen jaren is gegaan met: Adri (Molleke), Gerrit het bakkertje, Huub met zijn mooie snor, Piet de schilder en de onverslijtbare maar toch behoorlijk versleten Charles.

Zoals al gezegd, redelijk veel vis vandaag maar ook zoals de vorige keer veel kleine gulletjes. De 40ers van drie weken geleden hebben er behoorlijk wat lengte en gewicht bijgevreten en zijn ruime 50ers geworden. Verder werd er door Henk een scharretje gevangen wat zijn enige vis zou zijn vandaag. Quillermo ving nog een pracht tong en een heel klein wijtinkje. Dat waren de verschillende soorten vis hoewel Etienne ook nog een zeeforel meende te hebben gezien .

In de ochtenduren werd voornamelijk mooie grote vis op het achterschip gevangen. Rechtsvoor ging ook nog wel maar vooral in het midden van het schip was het huilen met de pet op. Linksvoor begon heel laat maar uiteindelijk vielen daar de mooiste vangsten met Cor een vis van 59 en Jan een vis van 57 cm. Individueel werden 10 voor het klassement meetellende vissen gevangen met een lengte van 50cm en groter. Het komt niet vaak voor dat de mannen met 53cm vis maar een half puntje scoren. Dus al met al niet zo slecht vandaag.

De klassementen bleven ook na vandaag weer in handen van onze Belgische vrienden (vanwege de Tol-heffing krijg ik dit maar moeilijk uit mijn strot). In het cm klassement wist Jac de grootste sprong te maken. Patrick bleef leider op de voet gevolgd door Cor. In het puntenklassement maakte Jan een heel grote stap van 11 naar 7 terwijl buurman Cor van 5 naar 2 steeg. Het koppelklassement wordt ook hier beheerst door 2 Belgen. Etienne en Cor vingen samen 114cm terwijl de Hollanders op nummers 2 slechts 77cm vingen. Daarmee groeide de voorsprong naar 46cm.

In een ware plensbui voeren we kort na drie uur terug naar Hansweert waar Jaap en Fran ons weer veilig tegen de ponton aanlegden.

Tot de volgende visdag maar weer, op zaterdag 17 maart 2007.

René

17 maart 2007

6e Wedstrijddag.

Na een prachtige week met veel uurtjes zon komt er vanzelf een weersverandering. Daar kon je op wachten. Het was gewoon een gure winderige dag met heel veel donkere wolken en af en toe een bleek zonnetje. Maar, gelukkig nog geen storm, regen, hagel of sneeuw. Dat staat volgens de koffiedikkijkers pas op zondag op het programma.

Op Marcel na stond iedereen rond zeven uur op de drijvende ponton te wachten totdat Jaap en Fran met hun schip ergens vanuit de sluis zouden opduiken. Een goed gehumeurde bijna volle bak met vishongerige mannen dromde zich rond Christina, die stond te popelen om het ons weer naar de zin te maken. Ook Ben was er vandaag weer bij. Aan zijn gezicht kon je zien dat hij veel pijn had aan zijn heup. We hopen voor hem en voor ons dat hij snel door specialisten wordt geholpen en vervolgens als een jonge God uit deze moeilijke tijd komt.

Zoals de laatste tijd wel vaker was onze eerste ligplaats de Plaat bij Ossenisse. Binnen 5 minuten was het bingo en Jac Moelands haalde de eerste vis boven water. Een mooie gul van 51cm. Dat beloofde veel voor de rest van de dag; je zag de mannen denken. Maar dromen zijn bedrog zoals iedereen weet. Het zou vandaag toch iets anders worden als 3 weken geleden toen er nog heel veel mooie vis werd gevangen. Er werden vandaag ook wel mooie en ook grote vis gevangen maar die vis leek selectief zijn aas uit te zoeken. De grotere gullen gingen naar het achterschip en hoewel daar 8 man stond, kwamen ze alléén terecht bij Jac en Roger. Jac ving er nog een bij van 54 en van 55 cm en Roger ging er vandaag met de bonus geldpot vandoor met een gul van 57 cm.

De rest die werd gevangen was gewoon onder de maat. Vis die zich pas in het volgende seizoen 50’ers mogen noemen. Wel werd er naast kleinere gul nog wat andere vis gevangen: weer een tongetje (door Henk) en wat kleine bot door Jan en Patrick. Ook klopte er nog een wijtinkje aan bij Wil Bos, het was tevens voor hem het laatste klopje van de dag. Bij Ken de Veth en Peter v Zandvoort rukte vandaag helemaal niemand aan de hengel. Zij zouden de gehele dag geen stootje zien. Het was daarom ook niet verwonderlijk dat Christina het in het onderschip aardig druk kreeg om de scholen slijmstaartvissen te entertainen.

Na de middag werd het behoorlijk winderig en kwam de stroming er zo stevig in dat de lijnen snel en strak in de richting van het achterschip verdwenen. Daarmee begon de gebruikelijke ellende van het ontwarren van onderlijnen. Soms gaat dat goed maar evenveel keren fout. Dat bleek wel uit mijn eigen actie. Terwijl ik dacht dat de onderlijn van Leo nog vast zat aan zijn hoofdlijn, bleek Quillermo die te hebben losgekoppeld. Waarschijnlijk zitten nog nu op de bodem van de Westerschelde 3 gullen in alle richtingen aan betreffende onderlijn met lood te rukken.

In het cm klassement maakte de Belgische Nederlander Roger een grote sprong van de 16^e naar de 11^de plaats. Cor pakte hier zijn eerste plaats weer terug (tot vreugde van zijn kleinkinderen) van Patrick, die ook in het puntenklassement zijn hoofd moest buigen maar nu voor Etienne. De hegemonie van de Rode Duivels bleek ook vandaag standvastig. Het koppelklassement bleef met 57 cm voorsprong in handen van Etienne en Cor.

Tot de volgende visdag maar weer, op zaterdag 7 april 2007.

René

7 april 2007

7e Wedstrijddag.

De lente werd vandaag ook op de boot schoorvoetend ingezet. Geen regen, half bewolkt en de wind matig, eerst vanuit het NW en in de middag bij het wisselen van het tij wat meer vanuit het noorden. Daardoor voor de ietwat te luchtig gekleden onder ons toch nog net iets te koud. De korte broek moet echt nog even in de kast blijven tot het zonnetje wat sterker wordt.

Een van de laatste die met zijn auto bij de steiger arriveerde was Etienne, die als teken van zijn leiderschap in het Puntenklassement, het zwaailicht op zijn auto had aanstaan. Dat zou hij bezuren! Gelukkig was ook Ben weer aanwezig die er 200% beter uitzag als de vorige keer. Ook de stok waarmee hij zich vorige keer voortbewoog was weg. Het lijkt er op dat hij weer snel de oude wordt. Net nadat iedereen, inclusief Nieltje de hond, compleet was arriveerde de Sun-Bear. Fran, de vrouw van onze schipper, bond met een stevig touw het schip aan de beweegbare steiger vast zodat we veilig aan boord konden stappen. En, 10 minuten later waren we op weg naar al weer de 7^e wedstrijddag van het seizoen.

Op naar de Schaar van Ossenisse waar Cor Bakkeren met de 1^ste vis duidelijk maakte dat er ook vandaag niet met hem, als leider in het Cm-klassement, te spotten viel. Als snel werd op de meeste plaatsen aan boord vis gevangen. Maar natuurlijk waren er, zoals altijd weer, mannen die meer vingen als de anderen. Aardig was ook dat er weer meerdere soorten vis werd gevangen. Weer meer tong dan de vorige keer, een steenblok, een wijting, een zeebaars en veel gul. De laatste, net als de vorige keer, weer niet groot. De dikke 50-ers van de 5^e wedstrijddag hebben we blijkbaar weggevangen.

Spekkoper vandaag Jan de Bom die als enige een hele mooie gul ving. Na twee keer nèt de 9 punten aan zich voorbij te hebben zien gaan, haalde hij nu met 59cm de volle winst binnen. Een ruime maatse vis ving ook Cor Bakkeren, Jac Moelands en Roger Melaer. De laatste begint zich steeds beter thuis te voelen in de club en scoort de laatste wedstrijddagen voortreffelijk.

Zowel in het CM- als Koppelklassement deed Jan de Bom vandaag heel goede zaken door op te rukken naar een respectievelijk tweede en vierde plaats. Plaatsen die, een van de meest ervaren vissers op de boot, niet misstaan. Doordat Cor Bakkeren ook vandaag weer goed scoorde wist hij de “zwaailicht” dragende Etienne Meysmans in het Puntenklassement te passeren.

Een half uurtje voordat het laag water werd, verkaste Jaap van de rode naar de groene kant. Eigenlijk een beetje te vroeg. Naar mijn idee was het beter geweest pas te gaan verkassen op dat moment waarop de boot onrustig zou zijn geworden. Nu kwamen we bij de groene boei terwijl de boot nog volledig moest draaien en we ook nog een tijdje speelbal waren van de wind. Overigens heeft elk nadeel zijn voordeel. Bart, Jac en Roger vingen onmiddellijk nadat we aankwamen redelijk wat mooie gullen terwijl velen de hengels even met rust lieten. Graag nog even dank aan de schipper die ons vóór liet gaan bij de steiger. Dat scheelde ons toch weer wat tijd op deze paaszaterdag.

Tot de volgende visdag maar weer, op zaterdag 28 april 2007.

René

28 april 2007

8 ste Wedstrijddag.

De vorige visdag sprak ik in mijn verslag nog over het schoorvoetend inzetten van de lente. Gezien de temperaturen van de laatste drie weken is gebleken dat de koperen ploert, niet tegengehouden door depressies vanaf Schotland, dit jaar van plan is alle temperatuurrecords te breken. Blijkbaar is er, naast het vissen op de Nederlandse zeearmen, niets zo onvoorspelbaar als het weer.

Na het gebruikelijke bijpraten op de steiger bij Hansweert, waarbij het woord paling meer voorkwam dan normaal, zocht de Sun-Bear de eerste en laatste schaduw van de dag op in de sluizen. Tegen de tijd dat we opvoeren naar de visgronden, hadden diverse vissers de eerste kruidenbitters en jenevers al achter de kiezen. Dat kon ook niet anders omdat ik vergeten was het verslag van de 7^e wedstrijddag mee te nemen. Dus geen leesvoer voor de digibeten onder ons. Voor J.J. maakte dat niet uit want die vond dat er so-wie-so alleen slap gelul in stond. Hoe weet hij dat? Niet verder vertellen, maar ik heb bij de windzak gehoord dat hij zijn vrouw vraagt de website voor te zetten zodat hij toch kan lezen wat er over hem wordt geschreven.

Op de eerste ligplaats ving Yannick het eerste visje terwijl het schip nog bezig was de stroom op te zoeken. Zoals wel meer voorkomt bij vroege vissers zou hij niet veel meer bijvangen. Omdat er niet echt geweldig werd gevangen werd op de eerste stek, werd de boot verplaatst naar de “Steenhoop”. Naast wat zeebaarsjes en gulletjes wist Moelands 2, als eerste een paling te vangen en niet zo’n kleintje ook. Opmerkelijk was de vangst door Theo van een 40cm lange tong. Na het langzij opstomen van de Beatrix2 leek het erop of de paling was opgeschrokken. Zowel Leo als Ken, die naast elkaar stonden, vingen een leuke paling. Alweer een uurtje later, zag Bart zijn hengeltop worden geteisterd en ook hij ving op diezelfde linkerachterkant van het schip zijn paling.

Hoewel Quillermo al een mooie maatse zeebaars had gevangen begon hij wat onrustig te worden. Hij wilde persé ook zijn paling. Wie Q. kent weet wat er dan gaat gebeuren: smeren! Open die pot met krabolie en de pieren en zagers stevig dompelen. En, terwijl hij onder de luifel, in de schaduw, elke beweging van zijn hengeltoppen evalueerde, dook hij zich, met een big smile, plots op een van de hengels. Bingo! Een ferme dikke vis van het type paling. Christiaan leek dat ook wel wat, ook hij smeren en ook hij direct daarna een aanbeet: helaas de kleinste gulletje van de dag. Maar toch gefeliciteerd.

Twee man vandaag geen vis, Ed en Christ. Zeer ongebruikelijk. Veel vissers visjes onder de maat. En vijf man een mooie paling. Quillermo nam de kop in het clubklassement over van Cor (eindelijk een Nederlander aan de leiding). Maar, omdat hij de laatste wedstrijddag mist, zou deze plaats wel eens zeer tijdelijk kunnen zijn. Met zijn paling ook meteen 9 punten voor het puntenklassement waardoor hij van de 7^e naar de 3^e plaats steeg. Jan miste weer die ene centimeter bij het nameten met de officiële meetlat. Het wordt tijd dat hij zijn kist daarop eens aanpast. De laatste wedstrijddag zal ongehoord spannend worden. Eerste plaats kansen voor heel veel vissers in zeker 2 klassementen.

Tot de volgende visdag maar weer, op zaterdag 19 mei 2007.

René

19 mei 2007

9^e en laatste wedstrijddag seizoen 2006/2007.

Zoals de laatste jaren gebruikelijk zou het klassement op de laatste dag worden beslist. Aan het weer zou het niet liggen en zeker ook niet aan de voorspellingen van de schipper. Het enige wat roet in het eten zou kunnen strooien was de stroming. Christ zat er dicht bij voor wat betreft zijn springvloeddatum maar die was er na de nieuwe maan van woensdag op vrijdag. Des al niet te min was het waterhoogteverschil tussen eb en vloed nog 531cm en dus een maximale stroming.

Bij aankomst op de jachtgronden bleek het niet eenvoudig voor de mensen aan de zijkanten van de boot om hun lood onder controle te houden. Eigenlijk was er geen kruid tegen gewassen. De schipper krabbelde wat terug met zijn voorspellingen en zei voorzichtig: het eerste uur zal de vangst nog wat tegen vallen. Maar als de stroom er eenmaal uitgaat dan is het bingo. Maar zoals altijd regelt de natuur zichzelf. Waarschijnlijk gooide Cor Bakkeren een paling op de staart met zijn eerste uitworp en beet betreffende paling onmiddellijk van zich af. Maar, hij zat er wel aan in zijn volle lengte van 60cm. Was dit het einde van het kampioenschap? Zou de spanning er uit zijn? Duidelijk was dat Quillermo na drie weken hoop een kampioenschap kon vergeten. Zij leiderschap werd, bij afwezigheid, grofstoffelijk onderuit gehaald. In de ogen van Jan de Bom en Patrick van Drom kon je echter lezen dat er nog altijd hoop was op ook zo’n lang monster, zij waren nog lang niet verslagen.

Maar, het wilde niet echt, hoewel de fish-finder massa’s vis liet zien, leek het wel of ze zich in hadden gegraven om maar niet te worden meegesleurd in de stroming. Slechts hier en daar werd een kleine bot gevangen. Twee uur voordat het eb zou worden werd het iets beter. Jan haalde wat kleine bot omhoog en ook Patrick ving naast een klein botje zowaar een mini paling van 40cm. Jef ving een tongetje dat opa moest zeggen tegen een sliptongetje. Rond twaalf uur hadden echter nog steeds 5 mensen geen beetje gezien.

Net na de kentering en het draaien van de boot werd het iets beter, Twee grote botten van 36 (Etienne) en 38 (ikke) en zowaar kreeg ik nog een gulletje van 36 omhoog. Om twee uur was het einde wedstrijd en had nog steeds niet iedereen wat gevangen. Vervolgens de prijsuitreiking voor seizoen 2006/2007.

Clubkampioen Cor Bakkeren met 393cm vis, Quillermo tweede met 21cm minder en derde Jan de Bom met weer 5cm daarachter. Niet zo’n erg groot verschil en ook redelijk in balans met het vorige seizoen. In het puntenklassement kwam de klasse van Cor pas echt naar boven, met 40,5 punten stak hij met kop en schouders uit boven de nummers 2 en 3 die niet verder kwamen dan 30,5 punten. Klasse Cor! Ook de grootste vis was voor Cor. Met 65cm helaas 4 cm kleiner dat die van het vorige seizoen. De koppelkampioenen vingen, wederom Cor maar nu samen met Etienne, samen in totaal 895cm vis wat bijna 2 meter meer is dan het koppel uit het vorige seizoen. Toch goed van die twee Belgen.

In het volgende seizoen nieuwe kansen en nieuwe winnaars. Wat hetzelfde blijft is schip, schipper Jaap en Fran. Zij hebben ons prima verzorgd en telkens weer veilig terug de haven ingeloodst. Ook jullie bedankt en tot in september.

Groetjes van René en tot het volgende seizoen op zaterdag 1 en/of 22 september.