Verslagen Visseizoen

2010/2011

 

 

25 september 2010.

 

Visdagen voor opbouw reservevissen; dag 1.

 

 

Tijdens het gereedmaken van mijn viskoffer keek ik vrijdag nog even naar de poster die tegen mijn deur hangt van Parlevliet & van der Plas B.V. uit Katwijk. Met daarop 60 soorten zeevissen waarvan wij er 10 met regelmaat zien. En zo aan het begin van het seizoen dacht ik bij mezelf: als ik nu zaterdag eens al die tien soorten zou vangen, zou ik dan een “groot” visser zijn? Ik moest dat van mezelf beamen en liet daarna een diepe zucht. Dat zal me wel nooit lukken hoewel, je weet maar nooit hoe een koe een haas vangt.

 

Zaterdagmorgen was het dan zo ver en na een vluchtige blik op mijn PC constateerde ik twee dingen: Het was springvloed en dus een behoorlijke waterverplaatsing èn de buienradar gaf aan dat er heel wat regenbuien op de Noordzee hingen die deels bij het naderen van Zeeland oplosten maar deels voor behoorlijk wat regen en wind konden zorgen. Bij aankomst aan de sluis van Hansweert was het bewolkt maar droog en dat viel dus mee. Iedereen was weer blij elkaar te zien en het werd weer gezellig bij Fran aan de bar met een dampende kop koffie, iets sterkers of een tosti. Na alle plichtplegingen naar boven en de hengels werden gereed gemaakt terwijl de eerste bui liet zien niet mals te zijn vandaag.

 

Op naar de 41 bij de Schaar en op zoek naar de eerste aanbeten. Pats, Roger Melaer slaat aan en haalt het eerste wedstrijdvisje aan boord. Niet slecht! Vlot daarop ondergetekende zijn eerste bot gevolgd door een tweede aan de andere hengel: één soort binnen;-). Ook Ed haalt vervolgens een botje boven. Daarna blijft het stil, de hengels worden hier en daar opgehaald en inderdaad aan lege haken vang je niets. De snelste dieren onder water blijken wederom de krabben te zijn. Af en toe wint een botje het maar ze hebben weinig kans. Zo blijft het een beetje tot na het keren van het tij als Jaap besluit op te “stomen” naar de 34. Al snel wordt er hier iets meer gevangen. Wel blijven we een beetje speelbal in de golven door soms forse wind en regenbuien. Maar de meesten onder ons deert dat niet. Hier en daar wordt ook een zeebaarsje gevangen en ook verloren voordat de vis het dek heeft bereikt (Wil). Henk verliest een topoog en Ben ziet zijn lijn na een ferme aanbeet doorgesneden door een gebroken oog met scherpe rand. Kort daarna vangt Ben een halve meter paling, derde soort vandaag. Op de valreep wordt er nog een fraaie tong verschalkt. Helaas twee man zonder vis vandaag maar, de resultaten beter dan het vorige seizoen.

 

Moe en voldaan worden vervolgens onderdeks de ervaringen gewisseld en ook daar moet op gedronken worden. Ben was vandaag de “primus inter pares”: meeste centimeters, dus ook de meeste punten en de grootste vis en ook eerste in het koppel samen met Cor. Eerste gewin katten gespin? Dat moet nog blijken.

 

 

Jaap, Fran en de crew bedankt voor de verzorging aan boord en het veilig thuisbrengen bij de sluis.

 

 

Groetjes, René en tot zaterdag 16 oktober.

 

 

 

16 oktober 2010

 

Tweede reservedag

 

 

Het was 06.28 uur en nog aarde donker toen ik in “tuinzigt” het straatje van Theo inreed. Zo’n echt ouderwets maar knus straatje waar niet echt rekening is gehouden met de welvaart van de mensen. Als de bewoners niet op vrijwillige basis hun auto’s deels op de rand van het trottoir parkeerden, was er geen doorkomen aan. Je moet er niet aan denken als er eens een knots van een brandweerauto door zou moeten! Theo stond trouw te wachten bij het enige gaatje in de straat waar de auto kon worden geladen en binnen twee minuten waren we op weg. We konden vlot doorrijden, ondanks wat regenbuien tussen Bergen op Zoom en Hansweert, en stonden 45 minuten later uitgeladen op de parkeerplaats bij de sluizen.

 

Enige vislid die had afgezegd was mijn koppelmaat Sjef waardoor het wat moeilijk zou zijn om de tweede plaats vast te houden. Maar, zo dacht ik, laten we de anderen ook eens een kans gunnen. De voorzitter dirigeerde vandaag iedereen naar zijn juiste plek op de boot omdat we i.p.v. met 23 leden dit seizoen beginnen met 22 leden. Sommigen viel dat ietwat tegen maar men ging, al dan niet tandenknarsend, akkoord. Fran was vandaag met Flap thuisgebleven. Christine, de beoogde nieuwe eigenaar van de boot, was daarentegen wel van de partij pontificaal met een nieuw Cleopatra kapsel.

 

Op naar de 38 waar Jaap afgelopen week een aantal keren beste gullen naar boven zag halen. Dat zag er goed uit. Peter Bol leek wat nerveus en ging direct na het ontvangen van zijn aas aan dek. Ik zag hem met de precisie van een uurwerk zijn spullen in orde brengen. Toen hij daar mee klaar was deed hij wat gymnastische oefeningen ten faveure van het correct en precies uitwerpen van de onderlijn. Nadat de meerderheid van de vissers actie gereed was en JJ het anker had laten zakken, hoorde je overal het lood in het water plonzen. JJ kon zijn ogen niet geloven, had er iemand tegen zijn hengel geschopt? Nee, dat moest een beet zijn. Ja, vis. Nee toch niet. Jawel dat moet een stevige gul zijn. Dan teleurstelling, gul schiet los. Vervolgens onmiddellijk actie bij Peter. Zijn hengel sloeg zowat dubbel. Zijn voorbereidingen waren niet voor niets geweest. Een prachtige gul met behulp van een gaf aan boord gebracht. En toen werd het, als zo vaak, heel stil. Hier en daar een botje en dat was het. Verkassen naar de “steenhoop”, ook hier geen succes. Na het keren van het tij bijna windkracht 7, de lijnen bijna niet te houden. Hier en daar groepjes vissers die alleen bezig waren met het ontwarren van de onderlijnen. Naar de 41. Hoewel de wind enorm strak bleef werd er hier toch weer wel wat gevangen. Een zeebaarsje, een wijting, een knorhaan en wat bot.

 

Na het tweede fluitsignaal werd de schade opgemeten. Zeven vissers vingen niets, een herhaling van het vorige seizoen? Een aantal vissers konden het laatste visuur van de dag met geluk de 0 cm nog net vermijden. Ben bleef fier overeind. Met zijn visje van slechts 29 cm bleef hij aanvoerder van het cm klassement, het punten- en koppelklassement. Peter scoorde met zijn mooie gul wel 15 cm meer vis dan Ben de vorige visdag en werd dus leider in het klassement voor de grootste vis.

 

 

Groetjes van René en tot zaterdag 6 november.

 

 

 

6 november 2010

 

Laatste (3e) reservedag

 

 

Nadat ik mijn bed uitkwam zag ik vanuit de woonkamer stevig wat regendruppels op de ramen. De koffiepot aangezet en snel naar mijn PC om de buienradar te raadplegen. Zo te zien Zeeland dik in de regen maar dat zou ophouden kort na acht uur. Niet slecht. Na mijn ontbijt met een eitje naar Theo en vandaar de donkere natte nacht in. Het was al droog toen we de auto naast die van Patrick parkeerden. Yannick was thuis gebleven, moest studeren, een concurrent minder maar mèt hem een stuk gezelliger. Bij het afdalen van de trap naar de steiger kwam Jaap al aanvaren. Cor stond al op de voorplecht zijn spullen uit te pakken terwijl JJ de boot bij de trap fixeerde. Christian was er nog niet; probeerde na een carnavalesk getoeter in de schouwburg van Breda toch op tijd bij de boot te zijn terwijl hij al te laat was toen hij zijn bed uit kwam. Niets is vreemd, doet hij elk jaar een keer. Henk was met griep thuis.

 

Boei 38 is “the place to be” blijkbaar. Ook vandaag moet daar de vis worden gevangen. Nadat JJ het anker heeft laten vallen gaan we er tegenaan. We hoeven niet lang te wachten want de blijkbaar hongerige vis wist dat de Broekboys op weg waren. Ze kozen Roger uit om de laatste der reserve dagen te openen en de aangever was: een wijting. Al snel werd overal de veelvraat gesignaleerd. Het kon wel eens een dag worden met veel vis. Omdat het ook nieuwe maan was, was de waterverplaatsing vandaag behoorlijk. Dat leverde hier en daar wat problemen op doordat de ankers aan het lood geen voldoende aandacht kregen en er niet altijd voldoende “up tide” werd uitgeworpen. Mooi voorbeeld daarvan op het achterschip waar 6 man met elkaar wedijverden wie met het beste breiwerk de hele boel in de soep konden laten draaien.

 

Er werd veel gevangen, heel veel en mooie wijting. Zelfs Wil met zijn speciale Belgische onderlijnen ving voor de eerste keer zijn reservevissen. Theo scoorde een mooie gul en ook ondergetekende voelde een staat van opwinding in zijn lichaam komen toen het bekende snokken aan de hengel de komst van een gul aankondigde. Quillermo kon zijn geluk niet op toen ook hij eindelijk een puntenwaardige gul aan boord kon hijsen. Zoals gezegd veel wijting, mensen met meer dan 20 ferme exemplaren was vandaag normaal. Daarnaast dus gul, bot en schar. De stroom ging ons nog wel parten spelen, we zagen de onderlijnen zich razendsnel verplaatsen naar de voorkant. Dat kon alleen betekenen dat het anker van de boot te weinig grip had op de bodem van de Schelde. Maar met een ervaren schipper als Jaap is ook dat probleem snel opgelost. Aardig is  nog te vermelden dat Patrick en Ed zagen hoe een verloren wijting werd aangevallen door een grote zeebaars.

 

De resultaten: Theo ving vandaag de grootste vis en vulde daarmee zijn zakgeld aan. Ben bleef de sterkste bij de strijd om de reservevissen maar nu gevolgd door Quillermo. Dit reserve cm-klassement is nu weer ten einde omdat de volgende keer de echte wedstrijddagen beginnen. In het puntenklassement wist Ben met zijn visje vandaag toch weer punten te scoren maar kon niet voorkomen dat hij de eerste plaats moet delen met Theo. In het koppelklassement moesten Cor en Ben eerbiedig buigen voor Theo en JJ. Ze hebben maar 1cm voorsprong maar genoeg voor de leiding.

 

Groetjes van René en tot zaterdag 27 november.

 

 

 

27 november 2010

 

Eerste wedstrijddag

 

 

De weergoden beloofden sneeuwbuien langs de kust en dat is niet goed voor de vangst van wijting. Duidelijk is dat de winter om de hoek loert. Terwijl Theo en ik Bergen op Zoom naderden werden de ruiten van de auto nat, het leek op wat natte sneeuw. Hadden die goden dan toch gelijk? Terwijl we Zeeland inreden verdween de bui gelukkig weer. Wat overbleef was een onheilspellende lucht, onzekerheid troef.

 

Dat het knap koud was bemerkten we pas bij het uitstappen uit de behaaglijk warme auto. Er stond een stevige koude wind. De boot lag al klaar en dus konden we kiezen: eerst de hengels opbouwen of eerst een lekker bakje pleur bij Fran en Laura beneden in de boot. De meesten kozen voor het laatste. Het visnieuws deed snel zijn ronde: Christ, JJ en Cor hadden vrijdag voorgeoefend en bij de 38 ongeveer 150 mooie wijtingen gevangen. De wijting was er dus nog en de magere verwachtingen werden bijgesteld naar een vangst met veel vis.

 

Met Jaap aan het roer gingen we dan ook vandaag opnieuw richting 38. Het zicht was niet al te best en nadat Jaap de boei zagen liggen en schepen er rakelings langs zag varen moest hij constateren dat er waarschijnlijk te veel stroming stond. Een kleine streep door de rekening maar safety First. Dus koers gewijzigd richting groene kant bij de 41.

 

De eerste wijting werd al sneldoor Christian gevangen en dat terwijl nog niet iedereen zijn onderlijnen gereed had. Maar het duurde niet lang voordat de volgende exemplaren zich aankondigden. Mooie felle bijters in alle maten. Vanwege de geringere stroming hier wel heel veel krab. Als je geen beet had binnen 15 minuten kon je net zo goed de lijn binnen draaien omdat er nu eenmaal aan kale haken weinig te vangen valt. Het blijven krengen van dingen! Hoewel het trio op vrijdag geen gul had gezien, wist Patrick er in de vroege ochtenduren toch een te vangen. Je hebt vissers en vissers nietwaar;-). Ook werden er een paar mooie scharren gevangen en Willem beëindigde zelfs het zilte leven van een steenbolk. Bij een aantal mensen, onder wie Quillermo, ging het niet zo goed. Naarmate de Westerschelde zijn water terug gaf aan de zee daalde ook bij hen de stemming. Op moment van kentering gingen we terug richting 38 zodat ook de bakboord kant wat gebruik kon maken van wat dieper water. Ook hier behoorlijk wat grote wijting en daarnaast vingen achter elkaar Cor en Christ ieder een mooie gul. Jammer genoeg aan de hengel van JJ die het flikte om twee keer beneden aan de koffie te zitten terwijl zijn buren het werk voor hem moesten opknappen. Maar, eerlijk gezegd heb ik naast Theo ook JJ een knappe tripple uit het water zien halen.

 

De resultaten na de eerste echte wedstrijddag: het cm-klassement wordt natuurlijk aangevoerd door Peter die tijdens de reservevisdagen een gul van 65cm ving. Tweede Patrick die vandaag de grootste vis ving en derde Ben met zijn grootste vis van de eerste reserve dag. In het puntenklassement veranderde niets hier blijven Ben en Theo aan kop. Ook in het koppel blijft alles bij het oude. JJ en Theo verstevigden zelfs hun positie.

 

Met een onverstoorbaar slapende (zieke?)Laura legde Jaap de boot aan de steigers en met een “houdoe” en behoorlijk wat vis (ongeveer 20 de man?) vertrokken we met zijn allen weer richting Brabant.

 

Groetjes van René en tot zaterdag 18 december.

 

 

 

17 december 2010

 

Tweede wedstrijddag

 

 

Het eerste wat ik vanmorgen om 05.15 deed was mijn PC aanzetten om te kijken of de beloofde sneeuwproblemen werkelijkheid waren geworden. Het zag er niet al te best uit, de omgeving van Hansweert was geel geprojecteerd wat inhield dat er sneeuw zou vallen op de reis daarheen. Positief was weer dat de sneeuw naar verwachting kort na negen uur plaats zou maken voor een mager zonnetje. Inderdaad begon het licht te sneeuwen in de buurt van Rilland-Bath maar hield ook weer plotseling op bij Kruiningen. De laatste bocht naar de parkeerplaats was redelijk glad maar op de parkeerplaats zelf en op de glooiing naar de weg lag minstens 20 cm sneeuw. Datzelfde beeld bij de trappen naar de steiger en op de steiger: dus uitkijken. De Sunbear zag er natuurlijk hetzelfde uit hoewel de looppaden al vrij waren van de meeste sneeuw. Jaap en Christina waren en boord en onderdeks was het behaaglijk warm.

 

Helaas waren Ben, Piet, Leo, Jan R en Bart deels door werk of ziekte niet aanwezig. Daarentegen twee opstappers, het oud clublid Peter van Z en Tom. Jaap had redelijke scharvangsten te melden in het “binnengat” en dus snel op weg daarheen.

 

Het was niet eenvoudig de geknoopte onderlijnen in de vrieskou aan de hoofdlijnen te bevestigen. Datzelfde gold eigenlijk ook voor het op de naalden rijgen van de pieren. Maar toch werd vrij snel de eerste vis gevangen. Nou ja vis, meer een postzegel voor een kerstkaart naar Aberdeen. De gelukkige: Jac die de vis vakkundig van het haakje ontdeed en met zorg in een bakje ijzig water deponeerde. Het kan ten slotte het enige visje zijn dat je vangt. Nou ja, hij ving er deze dag nog letterlijk één!! Gelukkig ging er vandaag niemand zonder vis naar huis. Er waren wel verschillen. Zo vingen Theo en Cor er allebei één terwijl Quillermo, als van ouds, er 14 wist te verschalken. De meerderheid van de vissers had echter niet te klagen, er werd redelijk gevangen. Hoewel de wijting diepere wateren had opgezocht, wisten Roger en Peter B er beide een te vangen. Voor de rest bot en schar met heel veel kuit in het vislijf.

 

Helaas moesten we wat vroeger dan normaal opbreken. Het schip raakte zonder spanning door een generatorprobleem. Daardoor was ook alleen de tijdig opgewarmde erwtensoep als lunch verkrijgbaar. Een secundair probleem werd door de sterkste mannen onder de vissers vakkundig en snel opgelost. Omdat de ankermotor ook geen spanning had, werd het anker manueel naar boven gedraaid.

 

In het cm-klassement wist Peter Bol zijn eerste plaats te handhaven mede door de vangst van een mooie bot. Wijzigingen hier niet echt door gebruik van de reserve vissen. Ook steeg Peter van een 5e naar een 1ste plaats in het puntenklassement. Patrick schoof met hem mee van een 6e naar een 2e plaats. Beiden verdrongen de oude leiders Theo en Ben. Ed ving vandaag de grootste vis en verzekerde zich daarmee van een entree in het puntenklassement op de 8ste plaats. Het koppelklassement veranderde weinig. Hier bleven JJ en Theo leider.

 

Omdat het de laatste wedstrijd van het jaar was nodigde de nieuwe schipper in 2011, Christina, ons uit voor een drankje terwijl we op weg gingen naar de steiger in Hansweert.

 

Groetjes van René, fijne feestdagen en een knallende jaarwisseling en tot zaterdag 8 januari 2011.

 

 

 

8 januari 2011

 

Derde wedstrijddag

 

 

Drie weken geleden vroor het, lag er sneeuw en was het redelijk guur. Vanmorgen leek het,  gezien de temperatuur van boven de 10 graden, of de lente al weer onderweg was. Raar? Wat te denken van het nog onopgeloste mysterie waarbij in de VS en ook in Zweden honderden vogels dood naar beneden vielen. De miljoenen dode vissen die aanspoelden in de VS, Brazilië en Nieuw Zeeland. Raar? Wat is er aan de hand op deze planeet? Interessant is een artikel uit de DaanSpeak serie waarin te lezen valt dat het Maya volk honderden jaren geleden al aangaven dat op 21 dec 2012 een einde komt aan de grote kalender van 26000 jaar en de aarde begint aan de 5e zon en daarmee de planeet opnieuw wordt geboren. Tik het volgende adres maar eens in: Ga maar eens naar dit webadres www.daanspeak.com/Maya01-ned.html en neem een kijkje in de mystieke wereld.

 

Ja, JJ di is een visverslag, ik weet het.  Oké, daar gaan we dan. Aangekomen in Hansweert was het droog maar er stond een aardig briesje dat in de loop van de dag zou uitgroeien naar een stevige wind. Bij het opvaren van de Westerschelde bleek dat het briesje windkracht 7 tot 8 in zich te verbergen die de mensen aan stuurboord recht in het gezicht zou blazen. Jaap koos weer voor “het binnengat” waar we in het donker aankwamen en zelfs, tussen de flarden regen door, een mooie zonsopgang konden aanschouwen. Het binnengat was behoorlijk onstuimig en gaf constant golven met toppen van bijna een meter. Niet echt visweer.

 

Het duurde even voordat de eerste vis werd gevangen. De gelukkige was Patrick en ja het was een botje van 24 cm. Vervolgens ving ook Henk zo iets dergelijks en ook “good old  Ed. Geluid van het achterdek; Willem ving twee scharren in één keer en ook Roger kon zeggen dat hij “los” was. In de loop van de uren die volgden vingen ook Christian en Theo hun visje. Dit alles aan bakboord! Stuurboord nog niets totdat jarige Ben een scharretje uit het binnengat tilde. Vervolgens weer Quillermo met een mooie bot van 32, de grootste op de boot, tot dan. Het was echter Peter, de leider van diverse klassementen, die aan stuurboord zijn slag sloeg. Peter, gehandicapt door een operatie aan zijn linkerarm, was toch meegegaan. Zijn hengel werd uitgeworpen door Cor omdat hij dat zelf niet kon. Zijn molen had hij aangepast zodat hij in ieder geval kon indraaien. Hij ving vandaag de grootste bot, zijn enige vis, met één arm en met één hengel. Q krijgt gevaarlijke concurrentie dit jaar van deze klassebak. Veel vis werd er niet gevangen hoewel er toch enkelen waren die drie platten vingen. Daarentegen 6 man, waaronder ik, die 0 cm scoorden. Voorwaar zeer triest.

 

In het cm-klassement wist Peter Bol zijn eerste plaats te versterken. Door de grootste vis vandaag kwamen er ook weer negen punten bij en dus ook hier een positieversteviging. Hier volgt Q nu als tweede op 7 punten afstand. Het koppelklassement veranderde weinig. Hier bleven JJ en Theo leider maar nu weer gevolgd door Cor en Ben.

 

Door de wind voortgeblazen wist Jaap ons zoals altijd weer veilig aan de steiger af te leveren. Bedankt ook Christina voor de excellente verzorging.

 

Groetjes van René en tot zaterdag 29 januari 2011.

 

 

29 januari 2011

 

Vierde wedstrijddag

 

 

Het KNMI had gelijk, het had vannacht stevig gevroren. Overal op weg naar Theo auto’s met witte daken en ramen; krabben geblazen! Bij het binnenrijden van Zeeland wees de thermometer in de auto min 4 graden aan dus ook Zeeland was niet aan de vorst ontkomen. Nadat we de met lood verzwaarde tassen en kisten de steiger opsleepten zagen we de Sun-Bear al in de  richting van het steigertrapje manoeuvreren. Christina aan het roer en Jaap met de tros in de hand om het schip veilig te borgen. Heel voorzichtig gingen we met de zware last en de onhandelbare hengels over de gladde loopplank en het eveneens behoorlijk gladde dek naar onze respectievelijke plaatsen.

 

Afwezig vandaag Yannick vanwege examens en Piet omdat zijn ziekte ernstige vormen lijkt aan te nemen. Hou je taai Piet! Wel een oude bekende van velen aan boord. Dhr. de Laat die jaren geleden samen met zijn vader lid was van de club. Omdat Jaap de hoop niet helemaal had opgegeven om een gulletje te kunnen vangen gaan we richting boei 53 in de buurt van Walsoorden. Slechts weinigen durfden het aan in de kou het visgerei gereed te maken. De meesten zochten de warmte op in de huiskamer van de boot waar Christina de koffie al bruin had staan. Ze vertelde dat ze een hondje gekocht had en liet vol trots de eerste foto’s daarvan zien. Een vrolijk gekleurd beestje waar ze heel veel plezier aan kan beleven.

 

Na aankomst bij de 53 hadden we weinig keus anders dan de warme neuzen te laten wennen aan de gure wind bovendeks. Geroutineerd als we zijn was dat in een mum van tijd gebeurd en lagen de hengels ook vangst gereed aan de reling. De eerste klap is een daalder waard dacht vriend Roger en scoorde het eerste visje van de dag. Snel daarna kon ook Wil zijn eerste van de haak bevrijden. En toen werd het, zoals wel vaker, heel stil op de hengeltoppen. Het enige waar we met zijn allen van konden genieten was de opkomst van de rode zon. Gezien de afwezigheid van wolken zou het dus nog best aangenaam kunnen worden.

 

De stilte duurde te lang en daarom besloot Jaap toch maar weer terug te keren naar het middengat. Buurman Ben opende hier vlot met een doorzichtige vis die we schar noemen. Niet groot maar wel vis. Al gauw vangstgejuich op diverse plaatsen van de boot. Gelukkig dus beter dan de vorige visdag. Botjes, scharren en ook “knorhanen” van 20cm en groter. Er was ook een heuse nerveuze spanning merkbaar onder de koppels. Welk koppel zou er eindelijk eens in slagen JJ en Theo van hun eerste positie af te halen. Zowel met JJ als Theo ging het niet best terwijl Ben en Cor al hadden gevangen. De spanning bleef er tot het einde toe in. In het laatste half uur, terwijl JJ al een visje had, ving Theo alsnog zijn deel. Het koppel Ed en Henk deed het vandaag het best. Henk ving in de laatste minuten zelfs de grootste vis van de dag. Toch moesten er vandaag weer twee via de visboer naar huis.

 

Het cm-klassement veranderde vandaag bijna niet en dus bleef Peter aan de kop. In het punten klassement veranderden de eerste 4 plaatsen niet van eigenaar. Wel maakte Henk een reuzensprong van plaats 15 naar plaats 9 en ook ging Ed 2 stappen vooruit naar plaats 6. In het koppel klassement blijven JJ en Theo de onbetwiste leiders. Hoewel de voorsprong op Cor en Ben gekrompen is tot slechts 6cm. Het wordt spannend!!

 

 

Groetjes van René en tot zaterdag 19 februari 2011.

 

 

 

19 februari 2011

 

Vijfde wedstrijddag

 

 

Iets vroeger uit mijn bed vanmorgen omdat Christian vandaag niet aanwezig is. Carnaval: hij moet toeteren! Gisteravond de pieren opgehaald en die hebben vannacht redelijk in de auto liggen bibberen van de kou. Het beloofd een gevarieerde dag te worden vandaag. We beginnen vandaag ruim een uur vóór eb te vissen en de stroming is redelijk normaal tot een uur of een. Daarna wordt er in twee uur tijd meer dan 3 meter water de Westerschelde ingepompt. Dat is een stroming waar je U tegen zegt en dat vanwege springtij. Het zou ons parten spelen.

 

Op de steiger vandaag 20 man, 19 clubleden en 1 opstapper. Buiten bovengenoemde tevens afwezig Wil en Piet. Even wat verwarring toen de Sea-Bear, boot van Hans (de zoon van onze schipper) aan “ons” trapje aanlegde. Maar achter de Sea-Bear draaide onze boot, de Sun-Bear, naar het volgende trapje. In het vooronder naast Christina nog een andere schoonheid: Jacinte die wellicht in de toekomst het bar en keukenwerk tijdens de visdagen gaat uitvoeren. Welkom.

 

Jaap vertelde dat hij maandag al leuk gul had gevangen bij de 38. Dus dat was niet zo moeilijk, op naar de gullen! Tijdens de reis erheen behoorlijk druk beneden, ouwehoeren dat die mannen kunnen, alsof ze elkaar jaren niet hebben gezien. In de buurt van de 38 aangekomen waren er al wat mannen hun tuig gereed aan het maken en toen de laatste met zijn pieren onder de arm naar boven liep was het al bingo. Terwijl Quillermo nog bezig was zijn tweede hengel van aas te voorzien sloeg zijn eerste hengel zowat dubbel. De schipper had het nog wel gezegd dat ze er zouden zitten! Een gul van 50cm.

 

De vraag is nu eigenlijk of Quillermo de vis met het lood had geraakt en dat die in paniek toegehapt had. Waarom die vraag? Omdat er daarna bijna niets meer gebeurde. Ja, na een hele tijd vingen Ed en Henk beiden een gulletje van net over de twintig. Maar eerlijk gezegd kwamen we daar niet voor. Jaap besloot daarom na het keren van het tij maar snel de rode kant (41) op te zoeken. En toen daar de stroom erin kwam en steeds groter werd,  ja toen barstte het feest, gedeeltelijk, pas echt los. Gedeeltelijk omdat er toch 5 man geen staart vingen, 4 man prachtige gullen en een bot vingen: JJ 50cm, Ed 46cm, Theo 45cm en ikke een bot van 44cm. De anderen moesten het doen met kleinere 1ste jaars gulletjes, een wijtinkje en wat platvis. Toch werd de stroom uiteindelijk zo sterk dat zelfs een halve kilo lood niet meer op de bodem gehouden kon worden. Alleen op het achterdek kon nog redelijk worden gevist maar alles wat vóór zat kon niet anders doen dan inpakken. Toen ook de stroom zo sterk werd dat het anker niet meer “ankerde” besloot de schipper de wedstrijd af te blazen. Belangrijkste constatering: de gullen zijn terug van weggeweest!

 

In het cm-klassement stoomde JJ op naar een gedeelde 2e plek samen met Q. Peter heeft nog 6cm voorsprong. In het puntenklassement JJ van 8 naar 3, hier heeft Peter nog maar 1 punt voorsprong op Q die als een diesel doorgaat. In het koppel pakken JJ en Theo vandaag 100cm vis en vergroten daarmee hun voorsprong op de nummers 2 (Christ en Peter) met 52cm. Henk en Ed schuiven op van plaats 5 naar plaats 3.

 

 

Groetjes van René en tot zaterdag 12 maart 2011.

 

 

 

12 maart 2011

 

Zesde wedstrijddag

 

 

Terwijl ik vanmorgen vroeg de poort van het appartementencomplex uitreed zag ik de praalwagens van het afgelopen Bredaas carnaval op het sporterrein van de Seelig Kazerne staan. In mijn gedachte zag ik Bart vanuit Oeteldonk ook nu niet naar Knotwilgendam rijden omdat het met Piet nog steeds niet goed gaat. Dus doken Ben en Bart richting Kruikenstad en lieten daarbij het Wringersgat van Sjef rechts en het Bavioanenland van Christian links liggen. Omrijden via Kaaiendonk (Peter&Willem) en Totdenringen (Quillermo) was geen optie. Maar, de rand van Bosuilendorp waar Christ woont en het Kielegat, van zowat de rest van de groep, zouden ze ook vandaag niet missen. En omdat het niet anders kan, snel dóór de Tullepetaon en het Krabbegat richting Hansweert waar de Oelegemmers (Vlamingen en dus toekomstige Nederlanders) naast de Scheldedweilers gereed stonden bij de Sun-Bear van Jaap. Wat een welkom! Oké de Schelderdweilers waren er niet, klein leugentje om bestwil.

 

Afwezig vandaag 4 man, Piet is nog steeds ziek, Leo moet afbouwen van de carnaval, Wil is door zijn rugje gegaan en Henk laat zich in Duitsland fêteren. Dank zij de graag geziene opstapper Peter toch 19 man aanwezig. Net als vorige keer kwamen de schepen van Jaap en Hans weer gelijktijdig op de steiger af. Beiden voerden ons richting 41 waar wij, hangjongeren, tot laag water de vissenbuurt onveilig zouden maken. Beneden wederom een nieuwe gast “Blits” het 12 weken jonge hondje van Christina.

 

Eigenlijk weinig up-to-date nieuws over de visvangst van de laatste week. Dus zou het een verrassing worden. Het weer zat in ieder geval mee,  een mager zonnetje, een aardige temperatuur voor de tijd van het jaar en een redelijk strakke Schelde.

 

De eerste vis, een gul van 48cm werd gevangen door Cor. JJ die naast hem stond ving kort daarop een wat kleiner exemplaar en vervolgens Cor ook weer. Blijkbaar lagen de heren op een rijk stukje visgrond waarvan de bewoners divers waren: gul, bot, schar, tong-schar en zowaar ook weer wijting. Langzamerhand overal wat vis. Het verkassen op het keren van het tij naar de rode kant leverde bijna geen vis extra op. Ook deze keer was er duidelijk een vangst verschil tussen de stuur- en bakboord kant. Statistisch gezien werd vandaag links duidelijk meer vis gevangen dan rechts. De gemiddelde grootste vis was links 29,8 cm en rechts 22,1 cm. Links ving één man niets en rechts twee man niets. Dat het niets met de visserscapaciteiten te maken heeft is zo klaar als een klontje: Van de nummers 1 t/m 3 in de strijd om het kampioenschap stonden vandaag de nummers 1 en 2 rechts en de nummer 3 links! Naast Cor vandaag nog twee uitschieters met beiden een gul van 53cm: Roger en ikke.

 

In het cm-klassement stoomde ondergetekende op naar een eerste plek ten koste van Peter die 7 visdagen lang de ranglijst aanvoerde. In het puntenklassement blijven de eerste drie plaatsen ongewijzigd: Peter, Quillermo en JJ de B. In het koppel blijven JJ en Theo ondanks een zwakke dag van Theo aan de kop. Op de voet nog steeds gevolgd door Christ en Peter die vandaag evenwel 28 cm inliepen. De klassementen kunnen de komende 3 laatste visdagen bijzonder spannend worden. Na de jarenlange hegemonie van Q wordt dit een verrassingsjaar.

 

 

Groetjes van René en tot zaterdag 2 april.

 

 

 

2 april 2011

 

Zevende wedstrijddag

 

 

Hoe mooi kan het leven zijn van een kampioen in Spee. Iedereen, binnen de familie, is er trots op dat je foto prijkt op de webpagina. Daarom uitermate gemotiveerd om vandaag zodanig te scoren dat ik de negende en laatste wedstrijddag freewheelend als clubkampioen kan worden  gehuldigd. Of, was het toch maar een kortstondige droom geweest die vandaag als een zeepbel uit elkaar zou spatten. Het weer zou formidabel worden met temperaturen van ver boven de twintig graden. Een mooie stevige stroming en na het keren van het tij wat aanwakkerende wind. Voorwaar een prima visdag.

 

Vandaag wederom 4 man thuis: Piet en Leo ziek, Henk recovered van een kleine operatie en Yannick moet “zijn kot kuisen”.  Ook vandaag weer een bekende opstapper. Gepakt als muilezels vervolgens achter elkaar via de steile trap naar de steiger waar de Sun-Bear, met Christina, hond Blitz, Jacintha en Jaap, al gereed voor vertrek lag. Ook vandaag zou de wedstrijd, na het verankeren van het schip, van start gaan bij boei 41 en bij het keren van het tij vervolgd worden bij de 38. Dit keer vanwege de heerlijke morgen temperatuur niet direct naar de warme scheepskroeg. Prio 1, het gereedmaken van de hengels.

 

Jan R liet na het begin van de wedstrijd zien dat hij zich niet alleen heel snel kan verplaatsen in zijn auto. Hij was vandaag ook de rapste met het vangen van de eerste vis, een wijting. Vrij vlot daarna was het JJ die, met zijn vangst van de eerste gul, aangaf dat hij vandaag alleen verslagen kon worden als de gul-maat groter was dan 46 cm. Dat was niet tegen dovemans oren want niet al te lang daarna scoorde Ed een gul van 54 cm. Dit ontlokte een uitspraak van JJ dat het wel eens meer gebeurde dat je uiteindelijk slechts één punt overhield met een vis zoals hij had gevangen. Daar leek het inderdaad op uit te gaan draaien toen Cor een gul van 48 cm ving nadat we naar de 38 waren verhuisd. Ook Peter leek terug te zijn van weg geweest. Na een wat mindere periode ving ook hij weer een ruime maatse gul. Verder hier en daar wat mooie bot, tong en wijting en bij Q vooral veel krab. Toch zou het nog mooier en vooral nog spannender worden. Roger, Q, Patrick en ik hadden nog geen beet gehad en de tijd begon zwaar te dringen. Een uur voor einde tweede fluit ving ik uiteindelijk ook een klein visje. Peter, mijn buurman en door mij verdrongen van de eerste plaats, sleurde een gul van 54 uit het water en prikte èn passant de zeepbel door waarin mijn kampioensdroom zat verpakt. Daarnaast bleek zijn molen niet al te bestand tegen de druk van de vis tegen de stroming van het water in. Als klap op de vuurpijl kreeg Patrick een droomgul aan zijn hengel van 64 cm en om vijf voor drie ook nog de 7e tong van de dag. Q ving ten slotte ook nog zijn visje maar de laatste fluit en dus te laat.

 

In het cm-klassement liet Peter zien dat er met hem niet te spotten viel. Terug op plaats één, op 10 cm gevolgd door JJ. In het puntenklassement verstevigde Peter zijn positie met een voorsprong nu van 6 punten op Q. JJ krijgt toch nog 2 punten. In het koppel verliezen JJ en Theo 9 dure centimeters maar blijven desondanks aan de kop. De verschillen tussen de eerste drie, in alle klassementen, is uitermate klein. Met nog twee wedstrijden te gaan is nog van alles mogelijk. Belangrijk is daarom dat we kiezen voor het vangen van de grootste vissen en niet zo zeer voor de hoeveelheid vissen. Op naar de grote gul, de grote paling en wellicht een verdwaalde grote zeebaars.

 

 

 Groetjes van René en tot zaterdag 23 april.

 

 

 

23 april 2011

 

Achtste wedstrijddag

 

 

Vannacht om 02.30 wakker; komt wel vaker voor maar nu duurde het even voordat ik me realiseerde dat er moest worden gevist. De wekker stond op 05.30 dus ik kon nog lekker 3 uurtjes pitten. Nou vergeet dat maar, die stomme wekker heb ik vannacht zo vaak bekeken dat ik er om 05.29 maar uit mezelf ben opgestaan. Hoewel ik 5 minuten te vroeg bij Theo de straat inreed, zat Theo al op zijn viskoffer trouw te wachten.

 

Op het moment dat we Ikea passeerden zag ik kleine regenspettertjes op de voorruit die vervolgens sissend verdampten. Het was namelijk veel en veel te warm. We vroegen ons af wat voor invloed die temperatuur zou hebben op deze visdag. Zou er nog wat gul zitten? Zouden we eindelijk weer eens wat zeebaars zien? Wat te denken van een mooie dikke paling, die werd bijna elk jaar al wel op de voorlaatste wedstrijddag gevangen.

 

Zoals ook de vorige keer lag de Sun-Bear uitvaart gereed aan de steiger. Bijna iedereen was al aan boord toen Theo en ik het laatste stukje steiger naar de boot afliepen. Bijna iedereen want Roger en Christiaan waren iets verlaat. Dat had zijn reden omdat Christiaan nadat hij Roger had opgepikt, gelukkig tijdig bemerkte dat het aas voor de expeditie van vandaag nog in zijn schuurtje lag. In ieder geval beter te laat bij de boot dan op tijd zonder aas. Vervolgens op weg naar de 38. Dat kon niet anders omdat er afgelopen week was gebaggerd bij de 41. Dus daar zo-wie-zo geen zeebaars. De soms zo woeste Westerschelde lag er vandaag bij als een biljardlaken, strak en wat groenig door de zwevende algen aangegroeid door de hoge temperaturen.

 

De eerste vis, een bot, werd verschalkt door Quillermo. Zijn zucht van verlichting klonk vanuit zijn plaats in de punt van het schip door tot helemaal op het achterdek. Het was hem gegund na de 0 cm vis de vorige wedstrijddag. Snel daarna nog vis bij drie andere vissers: bot en een wijtinkje. Christ nog wat later een mini gulletje en Jan R zelfs een tongetje. Niet veel, maar hier en daar in ieder geval wat vis. Vanwege de sterke stroom kwam er vervolgens heel veel vuil afgedreven van de platen en het was dan ook niet eenvoudig om het vismateriaal heel te houden nu daar allerlei takwerk in vast stroomde. Jaap besloot op te stomen naar de 32 omdat daar de stroom wat minder zou zijn. Dat klopte en ook hier werden hier en daar wat visjes gevangen. Toch nog een keer verkast om te kijken of er ergens anders wat meer te halen viel. Hier ving Bart een wijtinkje maar verder niets. Tenslotte in het laatste uur opnieuw een plek gezocht tussen de platen. Hier was het Quillermo die dit keer keurig op tijd een behoorlijke bot ving die warempel zelfs de grootste vis van de dag zou worden.

 

Al met al werd het, met name voor de 9 vissers die geen staart konden verschalken een teleurstellende dag. Dat had in het bijzonder gevolgen voor het koppelklassement. In het cm-klassement geen wijzigingen (nou ja, Willem staat nu 1 cm vóór op Sjef), Peter blijft leider. In het puntenklassement scoorde Quillermo vandaag 9 punten en verdreef Peter daarmee van de eerste plaats. In het koppelklassement verwisselde de nummers 1 en 2 van plaats door de dubbele nul van JJ en Theo.

 

 

 

 Groetjes van René, prettige paasdagen en tot zaterdag 14 mei.

 

 

 

14 mei 2011

 

Negende wedstrijddag

 

 

Deze negende wedstrijddag is ook meteen de laatste wedstrijddag van het seizoen. Goede gewoonte om het verslag te openen met wat feiten uit het laatste seizoen.

De derde reserve dag en de eerste- en tweede wedstrijddag, allemaal november/december, kenmerkten zich vooral doordat iedereen aan boord vis ving. Op alle andere dagen gingen er mensen teleurgesteld naar huis. De slechtste en meest zwarte dag was 23 april, de dag waarop 9 man geen visstaart zagen. Gevolgd door 16 oktober waarop 7 man aas hadden gekocht voor Jan met de korte achternaam (nee niet de Bom, die heet anders).Verder de sneeuwdag, 8 januari, 6 man zonder een beet.  En 19 februari hadden ook 5 man het nakijken. Twee man hadden wel altijd vis, Cor en Christian.

Werd er nu echt grote vis gevangen? Nou nee, één man ving 4 keer een vis groter dan 40 cm: JJ de Bom. Zeven man deden dat 2 keer en drie man één keer. Met andere woorden, de vangst van 11 mannen waren ver onder de maat.

 

De beste start had Ben met een paling van 50cm. Hij veroverde samen met Cor alle klassementen. Al op de tweede visdag kaapte Peter met maat Christ alle klassementen weg op het cm klassement na. Dag 3 wordt de dag van Theo die in punten gelijk komt met Ben. The en JJ beste koppelaars.

Dan de eerste serieuze dag: Peter neemt het cm klassement over vanwege de grootste vis gevangen op de tweede reservedag. De punten blijven bij Ben en Theo en het koppel bij Theo en JJ. Op de tweede wedstrijddag neemt Peter er ook het puntenklassement bij en op de derde wedstrijddag samen met Christ tevens het koppel. Dat blijft zo op de 4e en 5e wedstrijddag. René ziet de 6e wedstrijddag het licht en wordt daardoor zo helder dat hij het leiderschap in het cm klassement over neemt van Peter. Dat is zeer kort van duur want de 7e dag trekt Peter een streep op het dek en zegt: “tot hier en niet verder”. Hij is wederom alleenheerser op het koppelklassement na. De achtste en voorlaatste wedstrijddag, de dag die de boeken in zal gaan als de zwartste dag van de Broekboys, slaat Quillermo eindelijk toe. Met 9 man  0 cm en zijn 33cm wint hij niet alleen de dagpot maar tevens 9 punten die hem meteen aan de kop zetten in het puntenklassement.

 

Daarmee starten we nu de laatste en beslissende visdag. Peter heeft de hete adem in de nek van 3 man: JJ op 10 cm, René op 11 cm en Q op 26 cm. René is er niet dus resteren 2 concurrenten voor het leiderschap. In het puntenklassement is Q zijn plaats ook niet zeker; Peter ligt slechts 1,67 punten achter. Het koppel Christ en Peter hebben een redelijke riante voorsprong op JJ en Theo van 42 cm. Het kan dus een spannende dag worden.

 

Dan nu het verslag van de laatste dag geschreven door Quillermo Pellicaan.

 

Paling! Daarom zou het vandaag moeten draaien. Immers, met een flinke paling kan iedereen in de top 7 nog kampioen worden dit jaar.

 

De dag begint met een vriendelijk windje en een lekker bakje koffie. Verhalen over de palingen van vorig jaar worden weer opgehaald tijdens de koffie. Wat opvalt is dat er een aantal mensen niet aanwezig zijn. Uit de top 7 is dat René, die op vakantie zit te balen dat zijn kans op het kampioenschap door zijn vrouw door zijn neus is geboord en Cor blijkt een blessure te hebben aan zijn schouder.

Met 16 personen wordt de wedstrijd aangevangen ter hoogte van Walsoorden waar Jaap een week eerder veel vis, waaronder paling, had gevangen. De eerste vis werd al snel gevangen door JJ, die uiteindelijk met 11 vissen de meeste vissen vandaag zou vangen. Voorop werd meer vis gevangen door onder andere Jac en Christ. Sterker nog, terwijl ondergetekende (Q) nog niets had gevangen had iedereen zijn portie al binnen. En dat voor de regerende kampioen!

 

Rond de middag werd de stroming te sterk voor het anker en bewoog de boot achterwaarts. Op dat moment werd door mij (Q) de eerste paling gevangen. Het palingnieuws ging zo snel dat Peter zich spontaan verslikte in zijn frikandel.  Het zou toch niet zo zijn dat hij, na bijna een visseizoen aan de kop, op de laatste dag voorbij gestreefd zou worden! De paling was echter iets te kort, 42 cm en daarmee te kort om Peter voorbij te streven. Maar, er was paling! Het leek er op dat het de enige paling vandaag aan boord zou blijven. Totdat JJ kort voor tijd ook een paling van 42 cm wist te vangen. Hiermee kwam JJ in het klassement op gelijke hoogte met Peter, die achterop slechts een kleine bot wist te vangen.

 

De totale vangst vandaag was niet slecht te noemen al heeft vriend paling het behoorlijk laten afweten. Wel is er aardig wat tong gevangen waaronder een dikke van 39 cm door Ed die er al een van 35 cm had. Verder een paar komkommer visjes, een zee donderpad, schar en veel bot.

 

Peter werd dit jaar terecht kampioen. Gefeliciteerd!!! Hoewel evenveel centimeters dan JJ werd deze laatste tweede geklasseerd omdat Peter een grotere reserve vis achter de hand had. De beker voor de grootste vis ging met een voorsprong van één centimeter eveneens naar Peter. In het puntenklassement werd de winnaar van het vorig seizoen (ikke Q) opnieuw winnaar met een voorsprong van 7,67 punten. In het koppelklassement behielden Christ en Peter hun voorsprong hetgeen ze de koppelkampioenen van het seizoen maakten.

 

 

Groeten van Quillermo en natuurlijk René.

Prettige vakantie en tot de start van het volgende seizoen.